-
- एन्जेलिनाकै अनुहारकी कुनै नेपाली युवतीको तस्विर फेसवुकमा देख्नुभयो भने नझुक्निुस्, उनी हुन्, आशिका तामाङ।
- काठमाडौंपछि अल्जेरियाको अल्जियर्स, रोमानियाको बुखारेस्ट, पनामाको पनामा सिटी, साउदी अरबको जेद्दाहा र रियाद छन् ।
- glass bridge china सिशाको ठुलो आकासे पुल
- फ्रान्समा भएको८० किमि मन्ट ब्लांक दौडमा मिरा राई प्रथम
फेसवुक चलाउने हजारौँ युवाहरुलाई थप ‘एडिक्टेड’ बनाउँदै आएकी छिन्
यतिसम्म कि, उनको एक तस्विर अपलोड भएको केहि मिनेटमै तस्विर मुन्तिर हजारौँ लाइक र कमेन्टको लिष्ट हुन्छ ...
दक्षिण एसियाको सबैभन्दा महङ्गो सहर काठमाडौ
काठमाडौ दक्षिण एसियाको सबैभन्दा महङ्गो सहर भएको इकोनोमिस्ट म्यागेजिनले सार्वजनिक गरेको ‘वर्ल्ड कस्ट अफ लिभिङ इन्डेक्स’मा देखाइएको छ। ..
glass bridge china सिशाको ठुलो आकासे पुल
चीनमा अब आकाशमा हिँड्न सकिने भएको छ । पारदर्शी शिशाबाट बनाइएको एउटा शिशाको पुलमा हिँड्दा मानिसलार्इ आकाशमै रहेको महसुस हुने बताइएको छ । ...
फ्रान्समा भएको८० किमि मन्ट ब्लांक दौडमा मिरा राई प्रथम
फ्रान्समा भएको ८० किमि मन्ट ब्लांक दौडमा नेपालकि बहादुर छोरी मिरा राईले प्रथम स्थानमा हासिल गरेकी छिन् ...
Monday, August 3, 2015
निर्मल तामाङले डि.आई.डी.५ भाग १२ ,श्राबन १७का दिन प्रस्तुत गरेको बेजोड प्रस्तुति
आज श्राबन १७मा जीटिभीबाट प्रसारित डि.आई .डी.५ भाग १२ मा नेपालका निर्मल तामाङले अनिलाका साथ प्रस्तुत गरेको बेजोड प्रस्तुति। क्लिक गर्नुस भिडियो PLAY हुनेछ।
आजकै दिन गरिएको अर्को प्रस्तुति जुम बराबर जुम फिल्मको गीतमा गरिएको बेजोड प्रस्तुति। खुशिक,आशिकको प्रस्तुति पछि निर्मलको बेजोड प्रस्तुति देख्न पाउनेछ। क्लिक गर्नुस भिडियो PLAY हुनेछ।
आजकै दिन गरिएको अर्को प्रस्तुति जुम बराबर जुम फिल्मको गीतमा गरिएको बेजोड प्रस्तुति। खुशिक,आशिकको प्रस्तुति पछि निर्मलको बेजोड प्रस्तुति देख्न पाउनेछ। क्लिक गर्नुस भिडियो PLAY हुनेछ।
Sunday, August 2, 2015
मुसा जस्तै जिवमाथी गोली हान्दा गोली नै फर्केर आएर एक जना शिकारीको
अमेरीका । अमेरिकाको टेक्सस राज्यमा पाउने बुलेटप्रुफ छाला भएको मुसा जस्तै देखिने आर्माडिलमाथी गोली प्रहार गर्दा गोली नै फर्केर आएर एक जना शिकारीको ज्यान गएको छ ।
प्रहरीका अनुसार ति व्यक्तिले आफनो घरमा बसिरहको अवस्थामा सानो जनवार जस्तो देखेर आफु संग भएको बन्दुक निकाले तीन राउन्ड गोली हानेका थिए ।
उक्त आर्माडिलोलाई हानेको गोली मध्ये एक गोली सिधै फर्किएर आएर शिधै छातिमा लाग्दा उनको ज्यान गएको हो ।गोली लागेपछि अस्पतालमा उपचार हुदै गर्दा उनको ज्यान गएको प्रहरीले जनाएको छ ।
प्रहरीका अनुसार ति व्यक्तिले आफनो घरमा बसिरहको अवस्थामा सानो जनवार जस्तो देखेर आफु संग भएको बन्दुक निकाले तीन राउन्ड गोली हानेका थिए ।
उक्त आर्माडिलोलाई हानेको गोली मध्ये एक गोली सिधै फर्किएर आएर शिधै छातिमा लाग्दा उनको ज्यान गएको हो ।गोली लागेपछि अस्पतालमा उपचार हुदै गर्दा उनको ज्यान गएको प्रहरीले जनाएको छ ।
बिदेसमा बस्ने नेपालीहरु प्रति समर्पीत २०७२ सालको सुपरहिट नयाँ लोक गीत Bidesh
बिदेसमा बस्ने नेपालीहरु प्रति समर्पीत २०७२ सालको सुपरहिट लोक गीत , पेसा जे छ जुन ठाउँमा भएनि नेपाली हौ बिदेसमा रहेनि हाम्रो देश नेपाल …… हामी नेपाली , अहिलेको छुट्टीमा जानेहो एसपाली। . .…………………
गएक/गायिका : नेत्र जे पन्त ( सफल ) / राधिका हामल
संगीत/गीतकार : नेत्र जे पन्त।
क्यामेरा : मधुर बस्नेत
सम्पादन : दीपक विष्ट
निर्देशक : उमेश गुरुङ
उत्पादक तथा वितरक : सहकार्य मुजिक प्रा.लि.को रहेको छ.
Saturday, August 1, 2015
याकूब मेमन पछि यी दुई दिदीबहिनीहरुलाई फांसीमा चढाउने सम्भावना
१९९३मा मुम्बईमा भएको अलग अलग बम विस्फोटका दोषी याकूब मेमनलाई विहीबार दिइएको फांसीपछि महाराष्ट्रको कोल्हापुरका दुई बहिनीलाई पनि फांसीमा चढाउने सम्भावना बढेको छ । भारतीय सञ्चारमाध्यमले जनाएअनुसार अब रेणुका किरण शिन्दे र उनकी बहिनी सीमा मोहन गवितलाई फांसीमा चढाइनेछ ।
यो घटनामा पहिलो फैसला अप्रिल २०१५मा भएको थियो । जबकि अर्काे अन्तिम फैसला अक्टुबर २०१५मा हुँदैछ । खबरअनुसार उनीहरुविरुद्ध अदालतमा डेथ वारन्ट (मृत्युदण्ड) जारि गरिएको छ । जसले फाँसी सजाय हुने सम्भावना धेरै छ । तल्लो अदालतले यसअघि मृत्युदण्डको प्रस्तावसहित माथिल्लो अदालतमा मुद्दा पठाएको थियो।
यी दिदीबहिनीलाई तल्लो अदालतले यस्तो सजाँय वर्ष २००१मा सुनाइएको थियो । यी दुबैले मागेको माफीलाई पनि राष्ट्रपतिले २०१४मा अस्वीकार गरेका थिए । अपराधी दिदीबहिनी रेणुका र सीमामाथि आरोप थियो कि दुबै बहिनीले आफ्नी आमा अनजानाबाई गवितसँग मिलेर १३ बच्चाको अपहरण गरेका थिए । र उनीहरुलाई भीख माग्ने बाध्य पारेका थिए । जब यिनीहरुमा ९ बच्चा भीख मांग्न नसक्ने थिए र भीख माग्न मानेन् तब आमासँग मिलेर दिदीबहिनीले ती सबै बच्चाहरुको हत्या गरिदिए । मुद्दा चल्दैगर्दा आमा अनजानाबाईको मृत्यु भयो । अहिले यो मुद्दा सर्वाेच्च अदालतमा सुनुवाईको क्रममा छ ।
आगामी अक्टुबर २०१५मा फैसला हुने यो मुद्दामा दुबै बहिनीलाई फाँसी सजायँ हुने सम्भावना प्रबल छ । किनकि उनको मृत्युदण्ड सजाय माफी राष्ट्रपतिले समेत अस्वीकार गरिसकेका छन । जसका कारण पनि अदालतले सिधै फाँसी सजाँय सुनाउनेछ । एजेन्सी
यो घटनामा पहिलो फैसला अप्रिल २०१५मा भएको थियो । जबकि अर्काे अन्तिम फैसला अक्टुबर २०१५मा हुँदैछ । खबरअनुसार उनीहरुविरुद्ध अदालतमा डेथ वारन्ट (मृत्युदण्ड) जारि गरिएको छ । जसले फाँसी सजाय हुने सम्भावना धेरै छ । तल्लो अदालतले यसअघि मृत्युदण्डको प्रस्तावसहित माथिल्लो अदालतमा मुद्दा पठाएको थियो।
यी दिदीबहिनीलाई तल्लो अदालतले यस्तो सजाँय वर्ष २००१मा सुनाइएको थियो । यी दुबैले मागेको माफीलाई पनि राष्ट्रपतिले २०१४मा अस्वीकार गरेका थिए । अपराधी दिदीबहिनी रेणुका र सीमामाथि आरोप थियो कि दुबै बहिनीले आफ्नी आमा अनजानाबाई गवितसँग मिलेर १३ बच्चाको अपहरण गरेका थिए । र उनीहरुलाई भीख माग्ने बाध्य पारेका थिए । जब यिनीहरुमा ९ बच्चा भीख मांग्न नसक्ने थिए र भीख माग्न मानेन् तब आमासँग मिलेर दिदीबहिनीले ती सबै बच्चाहरुको हत्या गरिदिए । मुद्दा चल्दैगर्दा आमा अनजानाबाईको मृत्यु भयो । अहिले यो मुद्दा सर्वाेच्च अदालतमा सुनुवाईको क्रममा छ ।
आगामी अक्टुबर २०१५मा फैसला हुने यो मुद्दामा दुबै बहिनीलाई फाँसी सजायँ हुने सम्भावना प्रबल छ । किनकि उनको मृत्युदण्ड सजाय माफी राष्ट्रपतिले समेत अस्वीकार गरिसकेका छन । जसका कारण पनि अदालतले सिधै फाँसी सजाँय सुनाउनेछ । एजेन्सी
देउतालाई बालक बलि चढाउने कोदई हरिजन र अन्य अभियुक्तहरुको दर्दनाक बयान
१६ साउन, नवलपरासी । नवलपरासी कुडियाका बालक सोनु कोहारलाई बलि दिँदा सोनुले चिच्याउन खोजेको अभियुक्त कोदई हरिजनले बताएका छन् । अरुलाई बलि दिँदा आफ्नो छोरालाई निको हुँने कथित अन्धविश्वासमा कोदईले छिमेकी बालकलाई बलि चढाएका थिए ।
बालकलाई बलि चढाउने कोदईसहितका अभियुक्त अहिले प्रहरीको चिसो छिँडीमा छन् । कुडिया ४ मर्चहवाका ३५ वर्षीय कोदई हरिजनले गत साउन ५ गते मर्चहावाका १० वर्षीय सोनु कोहारको देउतालाई बलि चढाएको स्वीकार गरिसकेका छन् ।
उनले आफूसहित झाँक्रीहरु सूर्यभान हरिजन, रुदल हरिजन, गंगा हरिजन र छोरा विजय हरिजनले १० वर्षीय बालक सोनु हरिजन देउतालाई बलि चढाएको प्रहरी समक्ष बयान दिएका छन् । प्रहरीलेे घटनामा अनुसन्धानको लागि हालसम्म ११ जनालाई पक्राउ गरेको छ । बालक सोनुको शव साउन ८ गते आधी घाँटी काटिएको अवस्थामा गाउँ नजिकैको पोखरीमा फेला परेको थियो ।
घटनाको आरोपी बालकको बलि दिने (घाँटी काट्ने) आरोपमा पक्राउ परेका अभियुक्तसगँ प्रहरीको थुनुवा
कक्षमा पुगेर गरेको कुराकानीमा अाधारितः
अभियुक्त कोदई हरिजन
बालक बलिका मुख्य अभियुक्त
मेरो छोरा विजय हरिजन त्रिवेणी नदीको किनारमा जाँदा त्यसलाई देउता लागेको थियो । त्यसलाई सन्चो बनाउनका लागि मैले मान्छे (सोनु)को बलि दिएको हुँ । मंगलबारका दिन (साउन ५ गते) बिहान मसहित सूर्यभान हरिजन, रुदल हरिजन, गंगा हरिजन मिलेर छोरा विजय हरिजनलाई सन्चो पार्नका लागि झारफुक गर्दै थियौं । झारफुक गर्दा गर्दै विजयले (भुत/देउता) मलाई मान्छेको मासु चाहियो, मलाई बलि चाहियो भन्यो अनि त्यसपछि हामीले झारफुक बन्द गर्यौ र छिमेकी शिवमंगल कोहारको छोरा १० वर्षीय सोनु कोहारको भुत/देउतालाई बलि दिने योजना बनायौँ ।
त्यही साँझको समय थियो सोनु आफ्नो घर अगाडि खेल्दै थियो । मैले उसलाई बोलाएर १० रुपैयाँको बिस्कुट दिए । अनि त्यसपछि मैले सोनुलाई ५० रुपैयाँको नोट देखाएर फकाउँदै सिवानमा (खुल्ला स्थान, घर भन्दा ९ सय ८५ फिट टाढा) लगे । करिब त्यही साँझको साढे ७ बजेको थियो । अनि त्यहाँ सोनुलाई पल्टायौँ । त्यसपछि सूर्यभान हरिजनले सोनुको खुट्टा समाते, रुदल हरिजनले हात समाते, छोरा विजय हरिजनले कोही मान्छे नआओस् भनी बाटो हेर्दै थिए । अनि त्यसपछि गंगा हरिजनले पूजा गर्नका लागि सलाईको काँटी बालेर कपुर र ल्वाङ्ग जलाएर करिब १ मिनेट जति पूजा गरे । त्यसपछि मैले बायाँ हातले सोनुको मुख छोपे र दायाँ हातले उखु काट्ने हसियाँले (गडासा) सोनुको घाँटी रेटे ।
सोनु चिच्याउन खोजेको थियो तर मैले झन बेस्सरी उसको मुख थिचिदिएपछि उ चिच्याउन सकेन । उसको आवाज बन्द भएपछि हामीले सोनुको शरीरलाई छोड्यौ । घाटी रेटेपछि सोनुको छटपटिरहेको थियो । करिब २/३ मिनेट सम्म पीडाले सोनु छटपटिरह्यो र त्यसपछि उसको मृत्यु भयो । अनि त्यसपछि हामीले सोनुको घाँटी काटेको स्थानदेखि उसको शरीरलाई उत्तर दिशातर्फ लगेर झाँडीको भित्र राख्यौँ र शरिरको माथिबाट खरले पुरेर हतियार (गाडासा) खोलामा फालिदयौँ ।
त्यसपछि हाम्रो शरीरमा लागेको रगत सफा गर्यौँ । त्यसपछि त्यहाँबाट पहिला रुदल हरिजन, सूर्यभान हरिजन र गंगा हरिजन, छोरा वियज हरिजन आ- आफ्नो घर गए र म सबैभन्दा अन्तिममा आफ्नो घर आए । अनि केही समयपछि मैले मेरो श्रीमती कान्ति हरिजनलाई घटनाबारे पुरै कुरा बताए । त्यसपछि मेरो श्रीमतीले मलाई किन यस्तो गरेको भन्दै गालीगलौज गरी । घर आएको आधा घण्टापछि सोनुको परिवारले सोनुलाई खोज्न सुरु गर्यो । त्यसपछि सोनुको परिवारले मैले उनीहरुको छोरा मारेको भन्न थाले र मैले झुठो बोल्दै मैले तपाईहरुको छोरालाई मारेको छैन भने ।
त्यसपछि म सोनुलाई खोज्ने बाहनामा घरबाट भागेर भारतको गोरखपुर गएँ । त्यसपछि बिहीबार गोरखपुरबाट राति १ बजे सिसवा बजार आएँ । अनि बिहान ट्याक्सी चढेर झुलनीपुर पुगेँ । त्यहाँ राखेको साइकल लिएर घर आउँदै थिए ।
बिचबाटोमा एक जना चिनेको मान्छे भेटियो र उसले भन्यो कहाँ गएको थिइस् ? गाउँलेहरुले तेरो घर भत्काइदिएका छन् तँ गाउँ गइस् भने तलाई त्यहाँ मार्छन् आइज मसगँ मेरो गाउँ हिड् । अनि त्यसपछि म त्यो मान्छेको घर पुगेँ । त्यो गाउँमा पनि मान्छेहरुले सोनुलाई खोज्दै थिए । त्यसपछि त्यो गाउँको केही मान्छेहरुले मलाई चिने र मलाई कुटपिट गर्न थाले । कुटपिट गर्दा गर्दै प्रहरी आइपुग्यो र मलाई समातेर यहाँ ल्यायो । यो घटनाका लागि मैले रुदल र सूर्यभान हरिजनलाई ५० हजार रुपैयाँ दिएको थिएँ । मैले काम गरेर बचत गरेको ५६ हजार रुपैयाँ थियो । ६ हजार रुपैयाँ यताउता खर्च भयो अनि ५० हजार रुपैयाँ घटनाबारे कसैलाई नभन्नका लागि मैले उनीहरुलाई दिएको थिए । यो घटनामा हामी ५ जना बाहेक अरु कसैको संग्लनता छैन ।
अभियुक्त गंगा हरिजन
अर्का अभियुक्त
घटनामा मेरो कुनै संग्लनता छैन । मंगलबार (साउन ५ गते) कोदई हरिजनको घरमा बिहान भएको झारफुकमा म उपस्थित भएको थिएँ । तर साँझ हत्या भएको समयमा घटनास्थलमा म गएको थिइन । घटनापछि म भारत गएको थिएँ । गाउँलेहरु बोलाएर गाउँमा आएपछि प्रहरीले पक्राउ गरेको हो ।
अभियुक्त विजय हरिजन
विरामी रहेका कोदाईका छोरा
म विरामी छु । के भएर विरामी भएको थाहा छैन । भुत/देउता लागेको कारण मान्छेको बलि मागेको थिएँ । वुवा कोदई हरिजन, झाँक्रीहरु गंगा, सूर्यभान र रुदले मिलेर सोन कोहारको बलि दिएछन् । घटना भएको बेला म आफ्नै घरमा थिएँ ।
(विजयका बाबुले भने घटना भएको बेला विरामी भनिएका छोरा विजयले बाहिरबाट कोही आउँछ कि भन्दै बाटो हेर्दै बसेको प्रहरीसमक्ष बयान दिएका छन् ।)
अभियुक्त रमानन्द हरिजन
म घटनामा संग्लन छैन । मैले रुपन्देही तामनगरस्थित काम गर्ने गरेको थिएँ । सो दिन गर्भवती रहेकी श्रीमती बोलाएर घर आउँदा प्रहरीले पक्राउ गरेको हो ।
(मृतक सोनु कोहारको हजुरवुवा परामानन्द कोहारले प्रहरी कार्यालयमा दिएको जाहेरीमा रमानन्द हरिजन नाम किटान गरिएको छ ।)
अभियुक्त कान्ति हरिजन
कोदाईकी श्रीमती
हत्या भएको समयमा म घरमा खाना पकाउँदै थिएँ । श्रीमान कोदाईले हत्या गरेर घर आएपछि मलाई घटनाबारे सुनाएका थिएँ । त्यसपछि मैले उनलाई किन यस्तो गर्नुभयो भन्दै गाली गरेकी थिएँ । घटनामा मेरो कुनै संग्लनता छैन ।
(जाहेरीमा कान्तीको पनि नाम किटानी गरिएको छ ।)
अभियुक्त सुनिता हरिजन
मलाई घटनाबारे केही पनि थाहा छैन । हत्यामा मेरो कुनै संग्लनता छैन । हत्या भएको भनिएको समयमा म खेतमा थिएँ । (सुनिता सुर्यभान हरिजनकी श्रीमती हुन् ) ।
साभार श्राेतः अनलाइन खबर
बालकलाई बलि चढाउने कोदईसहितका अभियुक्त अहिले प्रहरीको चिसो छिँडीमा छन् । कुडिया ४ मर्चहवाका ३५ वर्षीय कोदई हरिजनले गत साउन ५ गते मर्चहावाका १० वर्षीय सोनु कोहारको देउतालाई बलि चढाएको स्वीकार गरिसकेका छन् ।
उनले आफूसहित झाँक्रीहरु सूर्यभान हरिजन, रुदल हरिजन, गंगा हरिजन र छोरा विजय हरिजनले १० वर्षीय बालक सोनु हरिजन देउतालाई बलि चढाएको प्रहरी समक्ष बयान दिएका छन् । प्रहरीलेे घटनामा अनुसन्धानको लागि हालसम्म ११ जनालाई पक्राउ गरेको छ । बालक सोनुको शव साउन ८ गते आधी घाँटी काटिएको अवस्थामा गाउँ नजिकैको पोखरीमा फेला परेको थियो ।
घटनाको आरोपी बालकको बलि दिने (घाँटी काट्ने) आरोपमा पक्राउ परेका अभियुक्तसगँ प्रहरीको थुनुवा
कक्षमा पुगेर गरेको कुराकानीमा अाधारितः
अभियुक्त कोदई हरिजन
बालक बलिका मुख्य अभियुक्त
मेरो छोरा विजय हरिजन त्रिवेणी नदीको किनारमा जाँदा त्यसलाई देउता लागेको थियो । त्यसलाई सन्चो बनाउनका लागि मैले मान्छे (सोनु)को बलि दिएको हुँ । मंगलबारका दिन (साउन ५ गते) बिहान मसहित सूर्यभान हरिजन, रुदल हरिजन, गंगा हरिजन मिलेर छोरा विजय हरिजनलाई सन्चो पार्नका लागि झारफुक गर्दै थियौं । झारफुक गर्दा गर्दै विजयले (भुत/देउता) मलाई मान्छेको मासु चाहियो, मलाई बलि चाहियो भन्यो अनि त्यसपछि हामीले झारफुक बन्द गर्यौ र छिमेकी शिवमंगल कोहारको छोरा १० वर्षीय सोनु कोहारको भुत/देउतालाई बलि दिने योजना बनायौँ ।
त्यही साँझको समय थियो सोनु आफ्नो घर अगाडि खेल्दै थियो । मैले उसलाई बोलाएर १० रुपैयाँको बिस्कुट दिए । अनि त्यसपछि मैले सोनुलाई ५० रुपैयाँको नोट देखाएर फकाउँदै सिवानमा (खुल्ला स्थान, घर भन्दा ९ सय ८५ फिट टाढा) लगे । करिब त्यही साँझको साढे ७ बजेको थियो । अनि त्यहाँ सोनुलाई पल्टायौँ । त्यसपछि सूर्यभान हरिजनले सोनुको खुट्टा समाते, रुदल हरिजनले हात समाते, छोरा विजय हरिजनले कोही मान्छे नआओस् भनी बाटो हेर्दै थिए । अनि त्यसपछि गंगा हरिजनले पूजा गर्नका लागि सलाईको काँटी बालेर कपुर र ल्वाङ्ग जलाएर करिब १ मिनेट जति पूजा गरे । त्यसपछि मैले बायाँ हातले सोनुको मुख छोपे र दायाँ हातले उखु काट्ने हसियाँले (गडासा) सोनुको घाँटी रेटे ।
सोनु चिच्याउन खोजेको थियो तर मैले झन बेस्सरी उसको मुख थिचिदिएपछि उ चिच्याउन सकेन । उसको आवाज बन्द भएपछि हामीले सोनुको शरीरलाई छोड्यौ । घाटी रेटेपछि सोनुको छटपटिरहेको थियो । करिब २/३ मिनेट सम्म पीडाले सोनु छटपटिरह्यो र त्यसपछि उसको मृत्यु भयो । अनि त्यसपछि हामीले सोनुको घाँटी काटेको स्थानदेखि उसको शरीरलाई उत्तर दिशातर्फ लगेर झाँडीको भित्र राख्यौँ र शरिरको माथिबाट खरले पुरेर हतियार (गाडासा) खोलामा फालिदयौँ ।
त्यसपछि हाम्रो शरीरमा लागेको रगत सफा गर्यौँ । त्यसपछि त्यहाँबाट पहिला रुदल हरिजन, सूर्यभान हरिजन र गंगा हरिजन, छोरा वियज हरिजन आ- आफ्नो घर गए र म सबैभन्दा अन्तिममा आफ्नो घर आए । अनि केही समयपछि मैले मेरो श्रीमती कान्ति हरिजनलाई घटनाबारे पुरै कुरा बताए । त्यसपछि मेरो श्रीमतीले मलाई किन यस्तो गरेको भन्दै गालीगलौज गरी । घर आएको आधा घण्टापछि सोनुको परिवारले सोनुलाई खोज्न सुरु गर्यो । त्यसपछि सोनुको परिवारले मैले उनीहरुको छोरा मारेको भन्न थाले र मैले झुठो बोल्दै मैले तपाईहरुको छोरालाई मारेको छैन भने ।
त्यसपछि म सोनुलाई खोज्ने बाहनामा घरबाट भागेर भारतको गोरखपुर गएँ । त्यसपछि बिहीबार गोरखपुरबाट राति १ बजे सिसवा बजार आएँ । अनि बिहान ट्याक्सी चढेर झुलनीपुर पुगेँ । त्यहाँ राखेको साइकल लिएर घर आउँदै थिए ।
बिचबाटोमा एक जना चिनेको मान्छे भेटियो र उसले भन्यो कहाँ गएको थिइस् ? गाउँलेहरुले तेरो घर भत्काइदिएका छन् तँ गाउँ गइस् भने तलाई त्यहाँ मार्छन् आइज मसगँ मेरो गाउँ हिड् । अनि त्यसपछि म त्यो मान्छेको घर पुगेँ । त्यो गाउँमा पनि मान्छेहरुले सोनुलाई खोज्दै थिए । त्यसपछि त्यो गाउँको केही मान्छेहरुले मलाई चिने र मलाई कुटपिट गर्न थाले । कुटपिट गर्दा गर्दै प्रहरी आइपुग्यो र मलाई समातेर यहाँ ल्यायो । यो घटनाका लागि मैले रुदल र सूर्यभान हरिजनलाई ५० हजार रुपैयाँ दिएको थिएँ । मैले काम गरेर बचत गरेको ५६ हजार रुपैयाँ थियो । ६ हजार रुपैयाँ यताउता खर्च भयो अनि ५० हजार रुपैयाँ घटनाबारे कसैलाई नभन्नका लागि मैले उनीहरुलाई दिएको थिए । यो घटनामा हामी ५ जना बाहेक अरु कसैको संग्लनता छैन ।
अभियुक्त गंगा हरिजन
अर्का अभियुक्त
घटनामा मेरो कुनै संग्लनता छैन । मंगलबार (साउन ५ गते) कोदई हरिजनको घरमा बिहान भएको झारफुकमा म उपस्थित भएको थिएँ । तर साँझ हत्या भएको समयमा घटनास्थलमा म गएको थिइन । घटनापछि म भारत गएको थिएँ । गाउँलेहरु बोलाएर गाउँमा आएपछि प्रहरीले पक्राउ गरेको हो ।
अभियुक्त विजय हरिजन
विरामी रहेका कोदाईका छोरा
म विरामी छु । के भएर विरामी भएको थाहा छैन । भुत/देउता लागेको कारण मान्छेको बलि मागेको थिएँ । वुवा कोदई हरिजन, झाँक्रीहरु गंगा, सूर्यभान र रुदले मिलेर सोन कोहारको बलि दिएछन् । घटना भएको बेला म आफ्नै घरमा थिएँ ।
(विजयका बाबुले भने घटना भएको बेला विरामी भनिएका छोरा विजयले बाहिरबाट कोही आउँछ कि भन्दै बाटो हेर्दै बसेको प्रहरीसमक्ष बयान दिएका छन् ।)
अभियुक्त रमानन्द हरिजन
म घटनामा संग्लन छैन । मैले रुपन्देही तामनगरस्थित काम गर्ने गरेको थिएँ । सो दिन गर्भवती रहेकी श्रीमती बोलाएर घर आउँदा प्रहरीले पक्राउ गरेको हो ।
(मृतक सोनु कोहारको हजुरवुवा परामानन्द कोहारले प्रहरी कार्यालयमा दिएको जाहेरीमा रमानन्द हरिजन नाम किटान गरिएको छ ।)
अभियुक्त कान्ति हरिजन
कोदाईकी श्रीमती
हत्या भएको समयमा म घरमा खाना पकाउँदै थिएँ । श्रीमान कोदाईले हत्या गरेर घर आएपछि मलाई घटनाबारे सुनाएका थिएँ । त्यसपछि मैले उनलाई किन यस्तो गर्नुभयो भन्दै गाली गरेकी थिएँ । घटनामा मेरो कुनै संग्लनता छैन ।
(जाहेरीमा कान्तीको पनि नाम किटानी गरिएको छ ।)
अभियुक्त सुनिता हरिजन
मलाई घटनाबारे केही पनि थाहा छैन । हत्यामा मेरो कुनै संग्लनता छैन । हत्या भएको भनिएको समयमा म खेतमा थिएँ । (सुनिता सुर्यभान हरिजनकी श्रीमती हुन् ) ।
साभार श्राेतः अनलाइन खबर
सलमानविरुद्ध फाँसी सजायँको माग
१६ श्रबन - बलिउड अभिनेता सलमान खानलाई बेला बेलामा हुने बिबादले सताइरहेको हुन्छ |उनि बलिउडका अरु कलाकार भन्दा बढी बिबादित बन्ने गरेका छन् |पछिल्लो समय पाँच वर्षको जेल सजायँ पाएका सलमानले माथिल्लो अदालतबाट न्याय पाएका थिए ।यही क्रममा विहीबार भारतमा फाँसी सजायँ सुनाइएका याकूब मेमनको पक्षमा बोलेको भन्दै सलमानविरुद्ध फाँसी सजायँको माग उठ्न थालेको छ । त्यो पनि सत्तारुढ दलकै नेताबाट । सत्तारुढ भारतीय जनता पार्टीका सांसद उषा ठाकुरले सलमान खानलाई मृत्युदण्ड सजायँ दिन माग गरेकी छिन् ।
उनले याकूब मेमन जस्तैगरी सलमानलाई पनि फाँसीमा झुण्ड्याउनुपर्ने बताएकी हुन् । उषाले देशविरोधी गतिविधी गर्ने अपराधी भएकाले अपराधीको पक्ष लिने पनि देशद्रोही हो भन्दै सलमानलाई फाँसीमा चढाउन अदालत र न्यायधिशलाई आग्रह गरेकी छिन् । सलमानले याकूबलाई फाँसीमा झुण्ड्याउनु दुई दिन अगाडि फाँसीमा चढाउनु गलत कार्य भएको भनेर न्यायलयको अलोचना गर्नेगरी ट्विट गरेका थिए ।
यस्तो विवादास्पद भनाईपछि सांसद उषाका अमर्थक र अचोलक दुई धारमा छुट्टिएका छन् । उनको राजीनितक बजारमा पनि आलोचना सुरु भएको छ । उनका समर्थकले पनि सामाजिक सञ्जालमा मृत्युदण्डको माग गरिरहेका छन् । उषा सत्तारुढ दल भाजपाको मध्य प्रदेशको इन्दौरकी सांसद हुन् ।
तर यस बिषयमा सलमानको पक्षमा अदालतले के निर्णय गर्छ भन्ने बारेमा कुनै प्रतिक्रिया आएको छैन |सलमानले पनि देशद्रोहिको आरोपमा मृत्युदण्ड पाएका मेमनको पक्षमा आफ्नो मत दिएका थिए |
श्रोत :अनलाइन खबर
उनले याकूब मेमन जस्तैगरी सलमानलाई पनि फाँसीमा झुण्ड्याउनुपर्ने बताएकी हुन् । उषाले देशविरोधी गतिविधी गर्ने अपराधी भएकाले अपराधीको पक्ष लिने पनि देशद्रोही हो भन्दै सलमानलाई फाँसीमा चढाउन अदालत र न्यायधिशलाई आग्रह गरेकी छिन् । सलमानले याकूबलाई फाँसीमा झुण्ड्याउनु दुई दिन अगाडि फाँसीमा चढाउनु गलत कार्य भएको भनेर न्यायलयको अलोचना गर्नेगरी ट्विट गरेका थिए ।
यस्तो विवादास्पद भनाईपछि सांसद उषाका अमर्थक र अचोलक दुई धारमा छुट्टिएका छन् । उनको राजीनितक बजारमा पनि आलोचना सुरु भएको छ । उनका समर्थकले पनि सामाजिक सञ्जालमा मृत्युदण्डको माग गरिरहेका छन् । उषा सत्तारुढ दल भाजपाको मध्य प्रदेशको इन्दौरकी सांसद हुन् ।
तर यस बिषयमा सलमानको पक्षमा अदालतले के निर्णय गर्छ भन्ने बारेमा कुनै प्रतिक्रिया आएको छैन |सलमानले पनि देशद्रोहिको आरोपमा मृत्युदण्ड पाएका मेमनको पक्षमा आफ्नो मत दिएका थिए |
श्रोत :अनलाइन खबर
Friday, July 31, 2015
युनिटी लाइफ इन्टरनेशनलका सञ्चालक विष्णु क्षेत्री र कृष्ण क्षेत्री पक्राउ
काठमाडौं, साउन १५ - युनिटी लाइफ इन्टरनेशनलका सञ्चालक विष्णु क्षेत्री र कृष्ण क्षेत्री पक्राउ परेका छन । भारतको सीमा नजिकै महेन्द्रनगरको गड्डाचौकीबाट उनीहरुलाई पक्राउ गरेको महानगरीय प्रहरी अपराध महाशाखाले जनाएको छ । उनीहरुलाई शुक्रबार पत्रकार सम्मेलन गरी प्रहरीले सार्वजनिक गरेको छ ।
गैरकानुनी रुपमा बैंकिङ, इन्स्योरेन्सलगायतका आर्थिक गतिविधि गरेर देशभरका ३ लाख ६६ हजार ३ सय ४२ सर्वसाधारणलाई झुट्टा आश्वासन दिएर ३ अर्ब ७९ करोड ९८ लाख ७० हजार एक सय ३ रुपैंया ठगी गरेको थियो । अर्बौं ठगेको अभियोगमा सरकारले युनिटी लाइफ इन्टरनेशनल विरुद्ध चार वर्षअघि कारबाही सुरु गरेको थियो । युनिटी अध्यक्ष काशी गुरुङ भने यसअघि नै पक्राउ परिसकेका छन ।
प्रहरीले सार्वजनिक गरेका विष्णु युनिटीको प्रबन्ध निर्देशक र कृष्ण अर्थ निर्देशक थिए । उनीहरुको खोजी प्रहरीले तिव्र पारेपछि केहि दिनअघि प्रहरीले यी दुई दाजुभाइलाई फेसबुक स्ट्याटसकै आधारमा प्रहरीले पक्राउ गरेको हो । दाई कृष्णले फेसबुकमा दिनुहँ आफ्नो भाईलाई गोली हानेर मारेको फोटो राखेपछि प्रहरी पनि आक्रान्त बनेको थियो । ‘त्यो स्ट्याटसले त हामीलाई चुनौती दिएजस्तो भएको थियो,’ अपराध महाशाखा प्रमुख बरिष्ठ प्रहरी उपरिक्षक सबेन्द्र खनालले भने ‘त्यसपछि गहिरो अनुसन्धान सुरु गर्यौं ।’
स्रोतका अनुसार कृष्ण क्षेत्रीले फेसबुकमा स्ट्याटस राखेको ‘लोकेसन’का आधारमा प्रहरीले अनुसन्धान सुरु गरेको थियो । त्यही क्रममा उनीहरु भारतमा रहेको फेला परेको थियो । महाशाखाबाट खटिएका प्रहरीले भारत उत्तराञ्चल प्रहरीको मद्दतमा पक्राउ गरेका हुन् । क्षेत्रीद्वय उत्तराञ्चल प्रदेशमा ब्यावसायीक माछा पालन गरेर बसेका थिए ।
गैरकानुनी रुपमा बैंकिङ, इन्स्योरेन्सलगायतका आर्थिक गतिविधि गरेर देशभरका ३ लाख ६६ हजार ३ सय ४२ सर्वसाधारणलाई झुट्टा आश्वासन दिएर ३ अर्ब ७९ करोड ९८ लाख ७० हजार एक सय ३ रुपैंया ठगी गरेको थियो । अर्बौं ठगेको अभियोगमा सरकारले युनिटी लाइफ इन्टरनेशनल विरुद्ध चार वर्षअघि कारबाही सुरु गरेको थियो । युनिटी अध्यक्ष काशी गुरुङ भने यसअघि नै पक्राउ परिसकेका छन ।
प्रहरीले सार्वजनिक गरेका विष्णु युनिटीको प्रबन्ध निर्देशक र कृष्ण अर्थ निर्देशक थिए । उनीहरुको खोजी प्रहरीले तिव्र पारेपछि केहि दिनअघि प्रहरीले यी दुई दाजुभाइलाई फेसबुक स्ट्याटसकै आधारमा प्रहरीले पक्राउ गरेको हो । दाई कृष्णले फेसबुकमा दिनुहँ आफ्नो भाईलाई गोली हानेर मारेको फोटो राखेपछि प्रहरी पनि आक्रान्त बनेको थियो । ‘त्यो स्ट्याटसले त हामीलाई चुनौती दिएजस्तो भएको थियो,’ अपराध महाशाखा प्रमुख बरिष्ठ प्रहरी उपरिक्षक सबेन्द्र खनालले भने ‘त्यसपछि गहिरो अनुसन्धान सुरु गर्यौं ।’
स्रोतका अनुसार कृष्ण क्षेत्रीले फेसबुकमा स्ट्याटस राखेको ‘लोकेसन’का आधारमा प्रहरीले अनुसन्धान सुरु गरेको थियो । त्यही क्रममा उनीहरु भारतमा रहेको फेला परेको थियो । महाशाखाबाट खटिएका प्रहरीले भारत उत्तराञ्चल प्रहरीको मद्दतमा पक्राउ गरेका हुन् । क्षेत्रीद्वय उत्तराञ्चल प्रदेशमा ब्यावसायीक माछा पालन गरेर बसेका थिए ।
Windows 10 इन्स्टल गर्ने तरिका
माइक्रोसफ्टले हालै आफ्नो नयाँ ओपरेटिङ सिस्टम ‘विन्डोज १०’ उपलब्ध गराएको छ । गत सेप्टेम्बरमा विन्डोज इनसाइडरमार्फत परीक्षणको रुपमा विन्डोज १० उपलब्ध गराएको माइक्रोसफ्टले त्यसमार्फत रजिष्टर गरेका ५० लाख प्रयोगकर्ताहरुलाई विन्डोज १० निस्शुल्क अपग्रेड गर्ने सुविधा दिएको छ । त्यस्तै यो सुविधा सबैलाई एकैपटक नदिइने भएकाले धेरै प्रयोगकर्ताहरु अझै यसको प्रयोगका लागि प्रतिक्षा गर्नुपर्ने भएको छ।
उक्त विन्डोज इन्साइडरमा नाम दर्ता नगरेकाले पनि यो सफ्टवेयर डाउनलोड गर्न पाउने सुविधा रहेको छ। जेन्युन ओपरेटिङ सिस्टमहरु विन्डोज ७ वा ८ प्रयोग गरिरहेका प्रयोगकर्तालाई लक्षित गरेर माइक्रोसफ्टले विन्डोज १० आइएसओ फाइल सार्वजनिक गरेको छ। यसको प्रयोग गरी विन्डोज अपडेटबिना नै विन्डोज १० इन्स्टल र एक्टिभेट गर्न सकिन्छ। गर्ने तरिका
यो टुलबाट सिधै माइक्रोसफ्ट विन्डोज १० इन्स्टल गर्नअुघि केही प्रक्रिया पुरा गर्नुपर्नेछ। । आफ्नो सिस्टम ड्राइभमा पर्याप्त डिस्क स्पेस र सेटअप फाइल डाउनलोड गर्न इन्टरनेट स्पिड पनि हुनुपर्छ । त्यस्तै पिसी जेन्यसन जेन्युन विन्डोज ७ वा ८ बाट सञ्चालित भएको हुनुपर्छ ।
विन्डोज १० इन्स्टलको लागि माइक्रोसफ्टको यो साइट लगइन मिडिया क्रिएसन टुल डाउनलोड गर्नुपर्छ। यसका लागि ३२ बिट वा ६४ बिट भर्सनको डाउनलोड टुल छनौट गर्नुपर्ने हुन्छ ।
विन्डोज १० मिडिया क्रिएसन टुल इन्स्टल गरेपछि इन्स्टल भएको फाइलमा क्लिक गर्ने। केही सेकेन्डपछि नयाँ विन्डो आउनेछ, जहाँ what do you want to do? भनेर सोध्छ र दुईवटा अप्सन दिन्छ । अपसन upgrade this PC now मा क्लिक गर्ने र Next गर्ने। इन्स्टलेसनका क्रममा प्रयोगकर्ताको पिसी रिस्टार्ट हुन्छ।
अर्को पिसीका लागि फ्रेस इन्स्टल गर्नुपर्ने हो भने चाँही दोश्रो अप्सन Create installation media for another PC गर्ने।
पहिलो अप्सन छानेपछि पिसीमा नयाँ विन्डो देखा पर्छ । जसले विन्डोज १० डाउनलोडको प्रक्रिया भएको संकेत दिन्छ । केही मिनेटपछि डाउनलोड सुरु हुन्छ र प्रोगेस इन्डिकेटर विस्तार बढेको देखिनेछ ।
डाउनलोड प्रोसेस सकिएपछि पिसीमा नयाँ विन्डोज देखापर्छ जहाँ Creating Windows 10 media भनेर म्यासेज आउँछ। प्रोग्रेसको काम भइरहँदा ब्याकग्राउन्डमा अन्य काम पनि गर्न सकिनेछ। यो क्रममा पिसी चारर्जमा जोड्ने ।
विन्डोज १० मिडिया टुल क्रिएट भएपछि पिसीमा एउटा नयाँ सानो विन्डो देखापर्छ जुन सेटअप पिसी विन्डोज १० को इँन्स्टलेसन प्रक्रियामा जान हो र यसका लागि केही समयसम्म कुर्नुपर्छ ।
यसपछि getting updates स्टेप आउनेछ जहाँ पिसीले सेटअपका लागि चाहिने अपडेटहरु डाउनलोड गर्छ ।
अब विन्डोज १० इन्स्टलेसनका लागि पिसीमा पर्याप्त स्पेस छ कि छैन भनेर नयाँ विन्डो देखापर्छ । स्पेस पर्याप्त छैन भने सेटअप नै एबोर्ट हुन्छ भने पर्याप्त छ भने विन्डोज १० सेटअप थप प्रोसेसमा बढ्छ ।
पिसी रिबुट पछि विन्डोज १० अपग्रेडका लागि इन्ष्टलमा क्लिक गर्ने। अब फेरि पिसी रिस्टार्ट हुन्छ ।
पुनः रिबुटपछि विन्डोज १० सेटअप पुनः सुचारु हुन्छ र इन्स्टलेसन प्रक्रिया अगाडि बढ्छ ।
इन्स्टलेसन प्रक्रिया सकिएपछि पिसी पुनः रिस्टार्ट हुन्छ र Upgrading Windows भन्ने म्यासेज आउँछ। यसमा तीन स्टेप हुन्छन्ः Copying files, Installing features and drivers, and Configuring Settings. विन्डोज १० अपग्रेड गर्ने यो अन्तिम स्टेप हो । यो क्रममा पिसी बारम्बार रिस्टार्ट हुन्छ ।
सबै स्टेप पुरा गरेपछि अब पिसी विन्डोज १० मा अपग्रेडेड हुन्छ। नयाँ अपरेटिङ सिस्टमका लागि लगइन गर्ने र नयाँ विन्डोका लागि कन्फिग्युरिङ सेटिङमा जानुपर्ने हुन्छ ।
यहाँ नयाँ विन्डो देखिन्छ जसमा विन्डोज १० का नयाँ एप्स पनि हुन्छन्, फोटो, माइक्रोसफ्ट एज, म्युजिक, मुभी र टिभी । अब Next क्लिक गरेपछि विन्डोज पिसी प्रयोग गर्न तयार हुन्छ।
सबै सेटिङ, फाइल, र एप्स आफै इन्स्टल भइसकेका हुन्छन् र महत्वपूर्ण एप्सहरु टास्कबारमा पनि हुन्छन् ।
श्रोत : सेटोपाटी
उक्त विन्डोज इन्साइडरमा नाम दर्ता नगरेकाले पनि यो सफ्टवेयर डाउनलोड गर्न पाउने सुविधा रहेको छ। जेन्युन ओपरेटिङ सिस्टमहरु विन्डोज ७ वा ८ प्रयोग गरिरहेका प्रयोगकर्तालाई लक्षित गरेर माइक्रोसफ्टले विन्डोज १० आइएसओ फाइल सार्वजनिक गरेको छ। यसको प्रयोग गरी विन्डोज अपडेटबिना नै विन्डोज १० इन्स्टल र एक्टिभेट गर्न सकिन्छ। गर्ने तरिका
यो टुलबाट सिधै माइक्रोसफ्ट विन्डोज १० इन्स्टल गर्नअुघि केही प्रक्रिया पुरा गर्नुपर्नेछ। । आफ्नो सिस्टम ड्राइभमा पर्याप्त डिस्क स्पेस र सेटअप फाइल डाउनलोड गर्न इन्टरनेट स्पिड पनि हुनुपर्छ । त्यस्तै पिसी जेन्यसन जेन्युन विन्डोज ७ वा ८ बाट सञ्चालित भएको हुनुपर्छ ।
विन्डोज १० इन्स्टलको लागि माइक्रोसफ्टको यो साइट लगइन मिडिया क्रिएसन टुल डाउनलोड गर्नुपर्छ। यसका लागि ३२ बिट वा ६४ बिट भर्सनको डाउनलोड टुल छनौट गर्नुपर्ने हुन्छ ।
विन्डोज १० मिडिया क्रिएसन टुल इन्स्टल गरेपछि इन्स्टल भएको फाइलमा क्लिक गर्ने। केही सेकेन्डपछि नयाँ विन्डो आउनेछ, जहाँ what do you want to do? भनेर सोध्छ र दुईवटा अप्सन दिन्छ । अपसन upgrade this PC now मा क्लिक गर्ने र Next गर्ने। इन्स्टलेसनका क्रममा प्रयोगकर्ताको पिसी रिस्टार्ट हुन्छ।
अर्को पिसीका लागि फ्रेस इन्स्टल गर्नुपर्ने हो भने चाँही दोश्रो अप्सन Create installation media for another PC गर्ने।
पहिलो अप्सन छानेपछि पिसीमा नयाँ विन्डो देखा पर्छ । जसले विन्डोज १० डाउनलोडको प्रक्रिया भएको संकेत दिन्छ । केही मिनेटपछि डाउनलोड सुरु हुन्छ र प्रोगेस इन्डिकेटर विस्तार बढेको देखिनेछ ।
डाउनलोड प्रोसेस सकिएपछि पिसीमा नयाँ विन्डोज देखापर्छ जहाँ Creating Windows 10 media भनेर म्यासेज आउँछ। प्रोग्रेसको काम भइरहँदा ब्याकग्राउन्डमा अन्य काम पनि गर्न सकिनेछ। यो क्रममा पिसी चारर्जमा जोड्ने ।
विन्डोज १० मिडिया टुल क्रिएट भएपछि पिसीमा एउटा नयाँ सानो विन्डो देखापर्छ जुन सेटअप पिसी विन्डोज १० को इँन्स्टलेसन प्रक्रियामा जान हो र यसका लागि केही समयसम्म कुर्नुपर्छ ।
यसपछि getting updates स्टेप आउनेछ जहाँ पिसीले सेटअपका लागि चाहिने अपडेटहरु डाउनलोड गर्छ ।
अब विन्डोज १० इन्स्टलेसनका लागि पिसीमा पर्याप्त स्पेस छ कि छैन भनेर नयाँ विन्डो देखापर्छ । स्पेस पर्याप्त छैन भने सेटअप नै एबोर्ट हुन्छ भने पर्याप्त छ भने विन्डोज १० सेटअप थप प्रोसेसमा बढ्छ ।
पिसी रिबुट पछि विन्डोज १० अपग्रेडका लागि इन्ष्टलमा क्लिक गर्ने। अब फेरि पिसी रिस्टार्ट हुन्छ ।
पुनः रिबुटपछि विन्डोज १० सेटअप पुनः सुचारु हुन्छ र इन्स्टलेसन प्रक्रिया अगाडि बढ्छ ।
इन्स्टलेसन प्रक्रिया सकिएपछि पिसी पुनः रिस्टार्ट हुन्छ र Upgrading Windows भन्ने म्यासेज आउँछ। यसमा तीन स्टेप हुन्छन्ः Copying files, Installing features and drivers, and Configuring Settings. विन्डोज १० अपग्रेड गर्ने यो अन्तिम स्टेप हो । यो क्रममा पिसी बारम्बार रिस्टार्ट हुन्छ ।
सबै स्टेप पुरा गरेपछि अब पिसी विन्डोज १० मा अपग्रेडेड हुन्छ। नयाँ अपरेटिङ सिस्टमका लागि लगइन गर्ने र नयाँ विन्डोका लागि कन्फिग्युरिङ सेटिङमा जानुपर्ने हुन्छ ।
यहाँ नयाँ विन्डो देखिन्छ जसमा विन्डोज १० का नयाँ एप्स पनि हुन्छन्, फोटो, माइक्रोसफ्ट एज, म्युजिक, मुभी र टिभी । अब Next क्लिक गरेपछि विन्डोज पिसी प्रयोग गर्न तयार हुन्छ।
सबै सेटिङ, फाइल, र एप्स आफै इन्स्टल भइसकेका हुन्छन् र महत्वपूर्ण एप्सहरु टास्कबारमा पनि हुन्छन् ।
श्रोत : सेटोपाटी
धरहरा ढलेको लाईभ भिडियो हेर्नुहोस
२०७२/०१/१२ गतेको भूकम्पले करिब ९ हजार जनाको ज्यान लियो । कतिपय अझै अस्पतालमा छन् भने कयौ घरबारबिहिन बनेका छन् । थुप्रै सास्कृतिक धरोहरहरु ध्वस्त भएका छन् । नेपालको एउटा गौरब धरहरा पनि भूकम्पको पहिलो झट्कामै माटोमा मिल्न पुगे। छुट्टीको दिनमा धरहरा चढ्न पुगेका थुप्रैले ज्यान गुमाए भने केही घाइते भए । भूकम्पको पहिलो धक्कामै यसरी ढलेको थियो धरहरा ।
Video
२३ लाख भनेपनि अमेरिका छिर्दा ३० लाख रूपैंया भन्दा बढी लाग्यो
आठ महिनाअघि दलाल मार्फत विभिन्न देश हुँदै मेक्सिकोको बाटो भएर गैरकानुनी रुपमा अमेरिका छिरेका थिए। ‘हण्डर खाएपनि अमेरिका पुग्ने लक्ष्य त पुरा भयो। तर, अहिले उनलाई पश्चाताप भईरहेको छ। यहाँ घण्टा हानेर आउँदा लागेको ऋण कहिले तिर्ने, परिवार भेट्ने कहिले, विथ्थामा आइएछ,’ उनले भने। मेक्सिकोवाट आउने कति भेटिन्छन्? यो प्रश्नमा किरण भन्छन् , ‘धेरै छन् हाम्रो जिल्ला (मध्यपश्चिमको एक जिल्ला) मा पहिला केटाहरू माओवादीले सिध्याईदियो अहिले डीवी दलालले। डीवी अर्थात धनवहादुर किरणलाई अमेरिकासम्म ल्याईदिने नेपाली दलालको नाम हो।’ ‘पोखरा वाग्लुङ तिर अर्को आरके दलाल छ अनी काठमाडौंमा पनि एउटा छ,’ किरणले भने, ‘यिनीहरुले हुलका हुल ल्याएका छन, कति आउँदै होलान्।’
किरण पौडिन जान्दैनन्। तर, मेक्सिकोको दलालले सानो मोटरको ट्युव दिएर पारी जान भन्यो। नदि त्यत्ति फराकिलो थिएन हातले खियाउँदै पारी अमेरिकास्थित टेक्सास राज्यको भुमिमा पुगे। ‘लुगा निथ्रुक्क भिजेको थियो। नदि पार गरेर अमेरिकी भूमिमा पाँच मिनेट उभिएपछि सीमा सुरक्षा प्रहरी आए र हिरासतमा लिए।’ निथ्रुक्क भिजेको लुगासहित उनी तीनदिनसम्म टेक्सासस्थित जेलको हिरासतमा बस्नु पर्यो। ‘एसी भरिएको कोठा चिसो न चिसो थियो त्यहाँ माथि भिजेका लुगा अति गाह्रो भयो’, उनले भने ‘तीन दिनपछि भने जेलमा लगाउने लुगा र खाना दिए।’ हाईस्कुलको पढाई बिचमै छाडेर बसेका किरण अमेरिका जाने रहरले डीवीको सम्पर्कमा पुगे। २१ वर्ष पनि पुरा नभएका उनलाई डीवीले २३ लाख रुपैंयामा अमेरिका पुर्याउने बताए। ‘समय लाग्छ तर, अमेरिका पुर्याईदिन्छु’ डीवीले भनेका थिए। अमेरिका जाने भनेपछि ऋण गरेर भएपनि पैसा जुट्यो। ‘अमेरिका जाने भनेपछि ऋण पाउन पनि गाह्रो भएन सवैले पत्याए’, उनले भने। नेपालबाट भारतको नयाँ दिल्ली पुगे। त्यहाँबाट पेरू उडे। पेरूदेखि अमेरिकाको टेक्सासमा पुगेर उभिदाँ उनले आधा दर्जनभन्दा बढी दक्षिण र मध्य अमेरिकी देश पार गरे। मध्य अमेरिकादेखि उत्तर अमेरिका छिर्न ६ महिना लाग्यो यस बिचमा पाएको दुःख र हण्डर जिऊ सिरिंग हुने खालको छ। डीवीले २३ लाख भनेपनि अमेरिका छिर्दा ३० लाख रूपैंया भन्दा बढी लाग्यो। पेरू पुगेपछि कोलम्विया छिरे। लागूऔषध, मानव तस्करीका लागि बद्नाम देश कोलम्बियामा भेटिएका मानव तस्करले पासपोर्ट फाल्न लगाए। ‘हामीलाई टिफिन बट्टामा खाना दिए त्यसअघि राम्रोसँग खानसम्म पाएका थिएनौं टिफिनमा मासु लगायतको खाना थियो, मज्जासँग खाईयो अनि दलालले भने त्यही टिफिन वट्टामा पासपोर्ट अरु कागज पत्र च्यातेर फालिदेउ हामीले पनि त्यही गर्यौं।’ कोलम्वियामा प्रहरीले समाते। ‘पैसा छ कि भनेर शरीर खानतलासी गरे जे भएको लगिदिए। पैसा लुकाएको छ कि भनेर व्लेडले जुत्ताको तलुवापनि काटेर हेर्थे’, उनले भने ‘म सँगैका एकजना साथीले टुथपेष्ट निष्कालेर त्यसभित्र केही पैसा राखेका थिए त्यो पनि थाहा पाए र लिईदिए, त्यहाँका पुलिसले जहाँ राख्दा पनि थाहा पाउँथे।’ बिचमा पानमा लगायत केही मध्य अमेरिकी देश पुगेपछि ग्वाटेमाला पुगे। ‘यो क्रममा कयौं दिन पुरा पेट पनि खान पाईएन’, उनले भने, ‘एउटा दलालले अर्कोलाई जिम्मा लगाउँथ्यो। नयाँले पैसा दिए अघि बढाउँथ्यो नदिदाँ त्यही बस्नु पर्थ्यो।’ ‘घरबाट पैसा आए अघि बढ्न पाइन्थ्यो नआए त्यही बस्ने हो ग्वाटेमालाबाट कन्टेनरमा मेक्सिको छिर्नु थियो। मेक्सिको छिर्दा असाध्यै गाह्रो भयो’, उनले भने, ‘सानो ठाउँमा कोचिएको थियो, उठेपछि बस्ने ठाउँ थिएन बस्दापनि खुट्टा चलाउनसमेत मिल्दैनथ्यो। धण्टौ लामो यात्रा थियो, बंगलादेश र भारतवाट आएकाले त त्यही दिसा पिसाव गर्थे त्यो गन्हाएर बसिनसक्नु हुन्थ्यो।’ मेक्सिको पनि मानव तस्करका लागि चर्चित छ। ‘मेक्सिको छिर्दा हामी नेपाली चार जना सहित अरू कयौं देशका थियौं। भाषा नमिलेपछि इसाराले कुरा हुन्थ्यो’, किरण भन्छन् ‘मेक्सिको पुगेपछि हामीलाई लिन आएको एउटा समूह र अर्कोबीच फाइट (हानाहान) भयो। नयाँ दलालले अपहरण गरेर लग्यो’, किरणले भने, ‘हामी धेरैलाई एउटै कोठामा लगेर थुन्यो। अपहरण गर्ने नयाँ मानव तस्करलाई जनही एक हजार डलर वुझाएपछि उसले टेक्सासको सीमासम्म लगेर नदि पार गर्न लगायो।’ टेक्सासबाट उनलाई अर्को राज्यको डिटेन्सन सेन्टरमा लगियो। ‘त्यहाँ खान बस्न राम्रै थियो’, किरणले भने ‘तर, जेल जेलनै हो।’ अदालतले उनलाई २ हजार ५ सय धरौटीमा बाहिर निष्कन दियो। केही महिना हिरासतमा बसेका किरण अहिले घण्टाका हिसाबले पैसा पाउने ग्याँस स्टेसनमा काम गर्छन्। किरणको झण्डै ६ महिनामा अमेरिका पुग्ने लक्ष्य त पुरा भयो। हिरासतबाट पनि अहिले मुक्त भई टेक्सासमा घण्टाका दरले पारिश्रमिक पाउने गरी काम गर्छन्। तर, आउने दिन सहज देखेका छैनन्। यो किरणको मात्र कथा होइन। सयौं नेपालीको कथा यस्तै छ। मेक्सिकोबाट गैरकानुनी रूपमा छिर्ने नेपालीको संख्या बढिरहेको छ। अमेरिका मेक्सिको सीमा क्षेत्रका जेल कयौं देशवाट गैर कानुनी रूपमा आउने अप्रवासीले भरिएका छन्। त्यहाँ ठाउँ नभएकाले विभिन्न राज्यका जेलमा पठाउने गरिएको छ। टेक्सास, एरिजोना, क्लालिफोर्निया बाहेक जर्जिया, डेनभर, न्यु हेमेस्पियर लगायत दुई दर्जनभन्दा बढी राज्यका जेलमा नेपाली हिरासतमा रहेको जानकारहरू बताउँछन्। ‘मैले विभिन्न राज्यका कयौं डिटेन्सन सेन्टर (जेल)मा दजनौं नेपाली भेटेको छु,’ सानफ्रान्सिस्कोका इमिग्रेसन सम्बन्धी कानुन व्यवसायी (इमिग्रेसन एटर्नी) गोपाल शाहले भने। अमेरिकाको जेलमा कति नेपाली छन् यो वासिंटन डिसिस्थित दूतावासलाई पनि कुनै जानकारी छैन। डिपोर्ट (नेपाल पठाउनु) पर्यो भनेमात्र हामीकहाँ ल्याउँछ, नेपाली दूतावासका अधिकृतले भने, ‘जेलमा कति छन् त्यो भने हामीलाई थाहा छैन हामी खोज्न तिर पनि लागेका छैनौं।’ संसदको कानुन तथा मानव अधिकारी समितिले केही महिनाअघि दक्षिण अमेरिका र मध्य अमेरिकी देशका जेलमा रहेको नेपालीको विवरण दिन परराष्ट्र मन्त्रालयलाई निर्देशन गरेको थियो। दूतावासमा यसबारेमा कुनै जानकारी नआएको ती अधिकृतले बताए। थुनिएका नेपाली पनि दुतावासको सम्पर्कमा आउन चाहँदैनन्। कतिपय सन्दर्भमा त थुनिएका नेपालीलाई नेपाल फर्काउन अमेरिकाका सम्वन्धित निकायले माग गरेअनुसार आवश्यक कागजात प्रदान नगर्ने समेत दूतावासलाई नेपालवाट विभिन्न शक्तिकेन्द्र मार्फत दवाव समेत आउने गरेको छ। ‘पासपोर्ट लिन आउँदा हामीले कयौंलाई कसरी कुन दलाल मार्फत आयौं भनेर कहिलेकाँही सोध्ने गर्छौ’ दूतावासका ती अधिकृतले भने, ‘तर, दलालको नाम भन्नै मान्दैनन् अंकलको चिनेको हो, मलाई थाहा छैन यस्तै जवाफ दिएर टार्छन।’ हिरासतमा पर्ने धरौटीमा छुट्ने भएकाले पनि यत्तिनै नेपाली जेलमा छन् भन्न कठिन भएको हो। केहीको १ हजारभन्दा बढी नेपाली जेलमा छन् भन्ने अनुमान पनि छ। युवा मात्र होइन मेक्सिको बाटो भई ज्यान जोखिममा पारी युवतीहरूपनि अमेरिका छिर्ने गरेका छन्। यो क्रम बढिरहेको सम्वद्धहरू बताउँछन्। तीन महिना अघिको भूकम्पपछि अमेरिकाले नेपालीलाई दिएको टेम्प्रोररी प्रोटेक्डेट स्टाट्स (टीपीएस)लाई पनि अपव्याख्या गरी अमेरिका छिरेपछि त्यहाँ बस्न र काम गर्न पाइन्छ भन्ने भ्रम पनि परेको छ। काठमाडौंस्थित अमेरिकी दूतावासले नेपालीलाई आफूले अमेरिका प्रवेश गर्न तथा टीपीएस हासिल गर्न सघाउन सक्ने भनी केही व्यक्तिहरुले दावी गरेको भनी हालै आम सञ्चारमाध्यममा आएका खबरहरुप्रति अमेरिकी दूतावास चिन्तित भएको जनाएको छ। दूतावासले असार ९ अघि अमेरिका पुगेकाले पुस ६ गतेसम्म मात्र यस्तो टीपीएस आवेदन दिन सक्ने जनाएको छ। गैर कानुनी रूपमा मानव तस्कार मार्फत आउने क्रम बढेकाले अमेरिकाले मानव वेचविखनको स्रोत मुलुकमा नेपाललाई पनि राखेको छ। गैरकानुनी रूपमा अमेरिका छिरेपछि पनि समस्या सकिँदैन। अमेरिका बस्न र काम गर्ने अधिकार पाउन लामो कानुनी प्रकृयामा जानुपर्ने हुन्छ। यो खर्चिलो र झन्झटपूर्ण छ। किरण २ हजार ५ सय डलर धरौटीमा छुटेपनि सवै यती नै पैसामा हिरासत मुक्त हुन्छन् भन्ने छैन। २५ हजार डलरसम्म तिरेका उदाहरण छन्। गैरकानुनी रुपमा आउनेले नेपाल फर्किदाँ सुरक्षा खतरा छ भन्दै शरणार्थी भई बस्न पाउँ भनि निवेदन दिन सक्छन्। केही वर्ष लगाएर शरणार्थीको दर्जा पाएपछि अमेरिकाको नागरिकता नपाउँदासम्म नेपाल आउन जान सहज हुदैँन। यस्तो अवस्थामा लामो समय घरपरिवारसम्म टाढा हुनुपर्छ। गैरकानुनी कामदार श्रम शोषणमा पर्छन्। अमेरिकी कानुनले यो बञ्चित गरेपनि कतिपयले यस्ता गैरकानुनी कामदारलाई थोरै पारिश्रमिक दिने गरेका छन्। यो आम्दानीले गैरकानुनी रुपमा आउँदा लागेको पैसा र यहाँ कानुनी प्रकृयाका लागि खर्च उठाउन ४ , ५ वर्ष लाग्न सक्छ। यति गर्दा पनि स्थायी वसोवास गर्न र परिवार ल्याउन पाइन्छ भन्ने ग्यारेन्टी हुँदैन। किरण यत्रो पैसा र जोखिम लिई अमेरिका त छिरे अब न नेपाल फर्किन सक्छन् न यहाँ खुसी नै छन। आउने दिन के हुन्छ उनलाई पनि थाहा छैन। तर, अमेरिका यात्राको कथा वताउँदा उनको मलिन अनुहारले अन्यौल प्रष्टै देखाउँथ्यो।source:setopati
किरण पौडिन जान्दैनन्। तर, मेक्सिकोको दलालले सानो मोटरको ट्युव दिएर पारी जान भन्यो। नदि त्यत्ति फराकिलो थिएन हातले खियाउँदै पारी अमेरिकास्थित टेक्सास राज्यको भुमिमा पुगे। ‘लुगा निथ्रुक्क भिजेको थियो। नदि पार गरेर अमेरिकी भूमिमा पाँच मिनेट उभिएपछि सीमा सुरक्षा प्रहरी आए र हिरासतमा लिए।’ निथ्रुक्क भिजेको लुगासहित उनी तीनदिनसम्म टेक्सासस्थित जेलको हिरासतमा बस्नु पर्यो। ‘एसी भरिएको कोठा चिसो न चिसो थियो त्यहाँ माथि भिजेका लुगा अति गाह्रो भयो’, उनले भने ‘तीन दिनपछि भने जेलमा लगाउने लुगा र खाना दिए।’ हाईस्कुलको पढाई बिचमै छाडेर बसेका किरण अमेरिका जाने रहरले डीवीको सम्पर्कमा पुगे। २१ वर्ष पनि पुरा नभएका उनलाई डीवीले २३ लाख रुपैंयामा अमेरिका पुर्याउने बताए। ‘समय लाग्छ तर, अमेरिका पुर्याईदिन्छु’ डीवीले भनेका थिए। अमेरिका जाने भनेपछि ऋण गरेर भएपनि पैसा जुट्यो। ‘अमेरिका जाने भनेपछि ऋण पाउन पनि गाह्रो भएन सवैले पत्याए’, उनले भने। नेपालबाट भारतको नयाँ दिल्ली पुगे। त्यहाँबाट पेरू उडे। पेरूदेखि अमेरिकाको टेक्सासमा पुगेर उभिदाँ उनले आधा दर्जनभन्दा बढी दक्षिण र मध्य अमेरिकी देश पार गरे। मध्य अमेरिकादेखि उत्तर अमेरिका छिर्न ६ महिना लाग्यो यस बिचमा पाएको दुःख र हण्डर जिऊ सिरिंग हुने खालको छ। डीवीले २३ लाख भनेपनि अमेरिका छिर्दा ३० लाख रूपैंया भन्दा बढी लाग्यो। पेरू पुगेपछि कोलम्विया छिरे। लागूऔषध, मानव तस्करीका लागि बद्नाम देश कोलम्बियामा भेटिएका मानव तस्करले पासपोर्ट फाल्न लगाए। ‘हामीलाई टिफिन बट्टामा खाना दिए त्यसअघि राम्रोसँग खानसम्म पाएका थिएनौं टिफिनमा मासु लगायतको खाना थियो, मज्जासँग खाईयो अनि दलालले भने त्यही टिफिन वट्टामा पासपोर्ट अरु कागज पत्र च्यातेर फालिदेउ हामीले पनि त्यही गर्यौं।’ कोलम्वियामा प्रहरीले समाते। ‘पैसा छ कि भनेर शरीर खानतलासी गरे जे भएको लगिदिए। पैसा लुकाएको छ कि भनेर व्लेडले जुत्ताको तलुवापनि काटेर हेर्थे’, उनले भने ‘म सँगैका एकजना साथीले टुथपेष्ट निष्कालेर त्यसभित्र केही पैसा राखेका थिए त्यो पनि थाहा पाए र लिईदिए, त्यहाँका पुलिसले जहाँ राख्दा पनि थाहा पाउँथे।’ बिचमा पानमा लगायत केही मध्य अमेरिकी देश पुगेपछि ग्वाटेमाला पुगे। ‘यो क्रममा कयौं दिन पुरा पेट पनि खान पाईएन’, उनले भने, ‘एउटा दलालले अर्कोलाई जिम्मा लगाउँथ्यो। नयाँले पैसा दिए अघि बढाउँथ्यो नदिदाँ त्यही बस्नु पर्थ्यो।’ ‘घरबाट पैसा आए अघि बढ्न पाइन्थ्यो नआए त्यही बस्ने हो ग्वाटेमालाबाट कन्टेनरमा मेक्सिको छिर्नु थियो। मेक्सिको छिर्दा असाध्यै गाह्रो भयो’, उनले भने, ‘सानो ठाउँमा कोचिएको थियो, उठेपछि बस्ने ठाउँ थिएन बस्दापनि खुट्टा चलाउनसमेत मिल्दैनथ्यो। धण्टौ लामो यात्रा थियो, बंगलादेश र भारतवाट आएकाले त त्यही दिसा पिसाव गर्थे त्यो गन्हाएर बसिनसक्नु हुन्थ्यो।’ मेक्सिको पनि मानव तस्करका लागि चर्चित छ। ‘मेक्सिको छिर्दा हामी नेपाली चार जना सहित अरू कयौं देशका थियौं। भाषा नमिलेपछि इसाराले कुरा हुन्थ्यो’, किरण भन्छन् ‘मेक्सिको पुगेपछि हामीलाई लिन आएको एउटा समूह र अर्कोबीच फाइट (हानाहान) भयो। नयाँ दलालले अपहरण गरेर लग्यो’, किरणले भने, ‘हामी धेरैलाई एउटै कोठामा लगेर थुन्यो। अपहरण गर्ने नयाँ मानव तस्करलाई जनही एक हजार डलर वुझाएपछि उसले टेक्सासको सीमासम्म लगेर नदि पार गर्न लगायो।’ टेक्सासबाट उनलाई अर्को राज्यको डिटेन्सन सेन्टरमा लगियो। ‘त्यहाँ खान बस्न राम्रै थियो’, किरणले भने ‘तर, जेल जेलनै हो।’ अदालतले उनलाई २ हजार ५ सय धरौटीमा बाहिर निष्कन दियो। केही महिना हिरासतमा बसेका किरण अहिले घण्टाका हिसाबले पैसा पाउने ग्याँस स्टेसनमा काम गर्छन्। किरणको झण्डै ६ महिनामा अमेरिका पुग्ने लक्ष्य त पुरा भयो। हिरासतबाट पनि अहिले मुक्त भई टेक्सासमा घण्टाका दरले पारिश्रमिक पाउने गरी काम गर्छन्। तर, आउने दिन सहज देखेका छैनन्। यो किरणको मात्र कथा होइन। सयौं नेपालीको कथा यस्तै छ। मेक्सिकोबाट गैरकानुनी रूपमा छिर्ने नेपालीको संख्या बढिरहेको छ। अमेरिका मेक्सिको सीमा क्षेत्रका जेल कयौं देशवाट गैर कानुनी रूपमा आउने अप्रवासीले भरिएका छन्। त्यहाँ ठाउँ नभएकाले विभिन्न राज्यका जेलमा पठाउने गरिएको छ। टेक्सास, एरिजोना, क्लालिफोर्निया बाहेक जर्जिया, डेनभर, न्यु हेमेस्पियर लगायत दुई दर्जनभन्दा बढी राज्यका जेलमा नेपाली हिरासतमा रहेको जानकारहरू बताउँछन्। ‘मैले विभिन्न राज्यका कयौं डिटेन्सन सेन्टर (जेल)मा दजनौं नेपाली भेटेको छु,’ सानफ्रान्सिस्कोका इमिग्रेसन सम्बन्धी कानुन व्यवसायी (इमिग्रेसन एटर्नी) गोपाल शाहले भने। अमेरिकाको जेलमा कति नेपाली छन् यो वासिंटन डिसिस्थित दूतावासलाई पनि कुनै जानकारी छैन। डिपोर्ट (नेपाल पठाउनु) पर्यो भनेमात्र हामीकहाँ ल्याउँछ, नेपाली दूतावासका अधिकृतले भने, ‘जेलमा कति छन् त्यो भने हामीलाई थाहा छैन हामी खोज्न तिर पनि लागेका छैनौं।’ संसदको कानुन तथा मानव अधिकारी समितिले केही महिनाअघि दक्षिण अमेरिका र मध्य अमेरिकी देशका जेलमा रहेको नेपालीको विवरण दिन परराष्ट्र मन्त्रालयलाई निर्देशन गरेको थियो। दूतावासमा यसबारेमा कुनै जानकारी नआएको ती अधिकृतले बताए। थुनिएका नेपाली पनि दुतावासको सम्पर्कमा आउन चाहँदैनन्। कतिपय सन्दर्भमा त थुनिएका नेपालीलाई नेपाल फर्काउन अमेरिकाका सम्वन्धित निकायले माग गरेअनुसार आवश्यक कागजात प्रदान नगर्ने समेत दूतावासलाई नेपालवाट विभिन्न शक्तिकेन्द्र मार्फत दवाव समेत आउने गरेको छ। ‘पासपोर्ट लिन आउँदा हामीले कयौंलाई कसरी कुन दलाल मार्फत आयौं भनेर कहिलेकाँही सोध्ने गर्छौ’ दूतावासका ती अधिकृतले भने, ‘तर, दलालको नाम भन्नै मान्दैनन् अंकलको चिनेको हो, मलाई थाहा छैन यस्तै जवाफ दिएर टार्छन।’ हिरासतमा पर्ने धरौटीमा छुट्ने भएकाले पनि यत्तिनै नेपाली जेलमा छन् भन्न कठिन भएको हो। केहीको १ हजारभन्दा बढी नेपाली जेलमा छन् भन्ने अनुमान पनि छ। युवा मात्र होइन मेक्सिको बाटो भई ज्यान जोखिममा पारी युवतीहरूपनि अमेरिका छिर्ने गरेका छन्। यो क्रम बढिरहेको सम्वद्धहरू बताउँछन्। तीन महिना अघिको भूकम्पपछि अमेरिकाले नेपालीलाई दिएको टेम्प्रोररी प्रोटेक्डेट स्टाट्स (टीपीएस)लाई पनि अपव्याख्या गरी अमेरिका छिरेपछि त्यहाँ बस्न र काम गर्न पाइन्छ भन्ने भ्रम पनि परेको छ। काठमाडौंस्थित अमेरिकी दूतावासले नेपालीलाई आफूले अमेरिका प्रवेश गर्न तथा टीपीएस हासिल गर्न सघाउन सक्ने भनी केही व्यक्तिहरुले दावी गरेको भनी हालै आम सञ्चारमाध्यममा आएका खबरहरुप्रति अमेरिकी दूतावास चिन्तित भएको जनाएको छ। दूतावासले असार ९ अघि अमेरिका पुगेकाले पुस ६ गतेसम्म मात्र यस्तो टीपीएस आवेदन दिन सक्ने जनाएको छ। गैर कानुनी रूपमा मानव तस्कार मार्फत आउने क्रम बढेकाले अमेरिकाले मानव वेचविखनको स्रोत मुलुकमा नेपाललाई पनि राखेको छ। गैरकानुनी रूपमा अमेरिका छिरेपछि पनि समस्या सकिँदैन। अमेरिका बस्न र काम गर्ने अधिकार पाउन लामो कानुनी प्रकृयामा जानुपर्ने हुन्छ। यो खर्चिलो र झन्झटपूर्ण छ। किरण २ हजार ५ सय डलर धरौटीमा छुटेपनि सवै यती नै पैसामा हिरासत मुक्त हुन्छन् भन्ने छैन। २५ हजार डलरसम्म तिरेका उदाहरण छन्। गैरकानुनी रुपमा आउनेले नेपाल फर्किदाँ सुरक्षा खतरा छ भन्दै शरणार्थी भई बस्न पाउँ भनि निवेदन दिन सक्छन्। केही वर्ष लगाएर शरणार्थीको दर्जा पाएपछि अमेरिकाको नागरिकता नपाउँदासम्म नेपाल आउन जान सहज हुदैँन। यस्तो अवस्थामा लामो समय घरपरिवारसम्म टाढा हुनुपर्छ। गैरकानुनी कामदार श्रम शोषणमा पर्छन्। अमेरिकी कानुनले यो बञ्चित गरेपनि कतिपयले यस्ता गैरकानुनी कामदारलाई थोरै पारिश्रमिक दिने गरेका छन्। यो आम्दानीले गैरकानुनी रुपमा आउँदा लागेको पैसा र यहाँ कानुनी प्रकृयाका लागि खर्च उठाउन ४ , ५ वर्ष लाग्न सक्छ। यति गर्दा पनि स्थायी वसोवास गर्न र परिवार ल्याउन पाइन्छ भन्ने ग्यारेन्टी हुँदैन। किरण यत्रो पैसा र जोखिम लिई अमेरिका त छिरे अब न नेपाल फर्किन सक्छन् न यहाँ खुसी नै छन। आउने दिन के हुन्छ उनलाई पनि थाहा छैन। तर, अमेरिका यात्राको कथा वताउँदा उनको मलिन अनुहारले अन्यौल प्रष्टै देखाउँथ्यो।source:setopati
अहिलेका चर्चित समन्य प्रशासन मन्त्रि लालबाबु पण्डित संग दिलभूषण पाठकले गरिएको कुराकानी।
अहिलेका चर्चित समन्य प्रशासन मन्त्रि लालबाबु पण्डित संग दिलभूषण पाठकले गरिएको कुराकानी
TOUGH Talk
Video
TOUGH Talk
Video
DISCLAIMER: Please note, this is only video embeddeding website. All of the videos found here come from 3rd party video hosting sites such as YouTube, DailyMotion, Blip.TV, Veoh. We do not host any of the videos. Please contact to appropriate video hosting site for any video removal.
राजधानीलाई तराईसँग जोड्ने फास्ट ट्र्याक निर्माणको जिम्मा भारतीय कम्पनीलाई दिने राष्ट्रघाती सम्झौताको तयारी
काँग्रेस-एमाले नेतृत्वको बर्तमान सरकारले राजधानीलाई तराईसँग जोड्ने फास्ट ट्र्याक निर्माणको जिम्मा भारतीय कम्पनीलाई दिने राष्ट्रघाती सम्झौताको तयारी गरेरहेको छ। यदि अहिलेकै सम्झौता अनुसार फास्ट ट्रयाक बनेमा निजगढबाट आफ्नै मोटरसाइकलमा काठमाडौं आउँदा ८ सय रुपैयाँ , कार चढेर राजधानी आउनेको हकमा त्यो शुल्क १६ सय रुपैयाँ , ट्रकले ४६ सय र बसले ३१ सयको हाराहारीमा शुल्क बुझाउनु पर्नेछ।
काँग्रेस-एमालेको राष्ट्रघाती कदम रोक्न बाबुरामको पहल:
यसैबीच पूर्वप्रधानमन्त्री एवम् एमाओवादी वरिष्ठ नेता डा. बाबुराम भट्टराईले काँग्रेस-एमाले सरकारको राष्ट्रघाती कदमको विरोधमा आजाव बुलन्द पारेका छन् । मंगलबार सामाजिक सञ्जाल फेसबुमार्फत सम्झौतको तयारी प्रति विरोध जनाएका भट्टराईले बुधबार राजधानीमा सभासद्, निर्माण व्यवसायी तथा विज्ञहरुसँग यस विषयमा छलफल गरे ।
त्यसक्रममा उनले राष्ट्रिय गौरवको आयोजना मानिएको फास्ट ट्रयाक विदेशीलाई जिम्मा दिने तयारीको विरोध गरे । सरकारले नै प्रत्येक वर्ष १५ अर्ब रुपैयाँ विनियोजन गर्ने हो भने ५ वर्षमा आफ्नै लगानीमा फास्ट ट्रयाक बनाउन सकिने डा. भट्टराईको भनाइ थियो ।
‘सरकारले आफैँ बनाउँदा नि:शुल्क हुन सक्ने यस्तो रणनीतिक सडकमा उच्च शुल्क लगाउँदा यसले अपेक्षित आर्थिक वृद्धि ल्याउँदैन,’ भट्टराईले भने, ‘अझ यो उच्च शुल्क लगाउने कुरा राजधानी आउने–जाने मधेशका जनताका लागि ठूलो अन्याय हो ।’
नेपाली प्राविधिक र निर्माण व्यवसायीहरुबाटै आयोजनाको ९० प्रतिशत काम गर्न गराउन सम्भव रहेको भट्टराईको दावी थियो ।
फास्ट ट्रयाक विदेशीलाई दिनै हुन्न विज्ञहरु:
राजधानीको वानेश्वरस्थित इन्द्रेणी फुडल्याण्डमा आयोजित छलफलमा सहभागी विज्ञहरुले फास्टट्रयाक विदेशीलाई जिम्मा दिनै नहुने बताए । छलफलमा बोल्दै इञ्जिनियर, निर्माण व्यवसायी, सभासद् सहित सम्बन्धित क्षेत्रका विज्ञहरुले नेपाल सरकार आफैंले फास्ट ट्र्याक बनाउनुपर्ने बताए ।
कार्यक्रममा बोल्दै सार्वजनिक लेखा समितिका सभापतिसमेत रहेका सभासद जनार्दन शर्माले सार्वजनिक खरिद ऐनको प्रावधानले भ्रष्टाचार बढाएको धारणा राखे । फास्ट ट्रयाकको बारेमा लेखा समितिको ध्यानाकर्षण भएको र पत्रचार समेत गरिसकेको शर्माले जानकारी दिए ।
यस्तै सिभिल इञ्जिनियर प्रा.डा. सूर्यराज आचार्यले जनतालाई राजधानी आउँदा शुल्क लिनु सामाजिक न्ययाका दृष्टिले पनि उचित नहुने बताए । निर्माण व्यवसायीसमेत रहेका सभासद विक्रम पाण्डेले विदेशी निर्माण कम्पनीले जिम्मा लिएका ९९ प्रतिशत काम पूरा नभएको भन्दै ती आयोजनामा नेपाली निर्माण व्यवसायीले नै सस्तोमा काम गरिरहनुपरेको गुनासो गरे ।
वरिष्ठ इञ्जिनियर टुकलाल अधिकारीले फास्ट ट्र्याक बनेमा वाषिर्क ४/५ अर्ब रुपैयाँको तेल बचत हुन सक्ने भन्दै यस्तो महत्वपूर्ण आयोजना राज्यले आफैं बनाउनुपर्ने बताए । वरिष्ठ इञ्जिनियर भारती शर्माले फास्ट ट्रयाक नेपालले आफैं बनाउनुपर्ने बताउँदै पीपीपी मोडेल विदेशीका लागि नभएको प्रष्ट पारे ।
छलफलमा भट्टराईले प्रतुत गरेको विचार:
हामी छिट्टै संविधानसभाबाट नयाँ संविधान बनाएर देशलाई आर्थिक विकास र समृद्धिको दिशामा अघि बढाउने राष्ट्रिय संकल्प गरिरहेका छौं । हालैको महाविनाशकारी भूकम्पपश्चात देशको चौतर्फी पुन:निर्माण/नवनिर्माणको एजेण्डा हाम्रो साझा राष्ट्रिय एजेण्डा बनेको छ । यस क्रममा आवश्यक विभिन्न ठूला पूर्वाधार योजनामध्ये काठमाडौं–तराई/मधेश फास्ट ट्रयाक आयोजनाको निर्माण सम्भवत: सबभन्दा महत्वपूर्ण कार्यभार हुनेछ । परन्तु यसबारे नेपाल सरकारले पीपीपी मोडेल अन्तर्गत छिट्टै नै एउटा विदेशी निजी कम्पनीसँग सम्झौता गर्ने विषयमा पत्रपत्रिकाहरुमा प्रकाशित खबरले मेरो गम्भीर ध्यानाकर्षण भएको छ । यो राष्ट्रिय गौरवको आयोजना जतिसक्दो छिटो सम्पन्न गर्न सक्दा तराई–मधेश लगायत समग्र मुलुककै आर्थिक–सामाजिक विकासमा चमत्कारिक प्रभाव ल्याउने कुरामा विश्वस्त भएर नै म सरकारमा हुँदा यसलाई उच्च प्राथमिकतामा राखेको थिएँ । केही महिना अघिदेखि सार्वजनिक जानकारीमा आए अनुसार सरकारले अघि वढाएको परियोजना मोडेलमा सरकारी निकाय भित्रकै विज्ञहरु र अन्य प्राज्ञ/विज्ञहरु समेतले गम्भीर असहमति व्यक्त गरेका थिए । तर विज्ञका यस्ता सुझावहरुलाई सम्बोधन गर्नुको साटो सरकारले एकाङ्गी रुपमा वित्तीय, व्यवस्थापकीय तथा कानुनी हिसाबले समेत राष्ट्रिय हित प्रतिकूल हुने गरी प्रक्रिया अगाडि वढाएको हो कि भन्ने आशंका जन्माएको छ । खासगरी सार्वजनिक जानकारीमा आएका तपसिलका मुद्दाहरुलाई सम्वोधन नगरी निजी कम्पनीसँग सम्झौता गर्नु वाञ्छनीय देखिँदैन ।
१. यो सडक आयोजना यातायातका दृष्टिले मात्र नभई सामाजिक, आर्थिक, रणनीतिक दृष्टिले समेत अत्यन्त महत्वपूर्ण आयोजना हो । सबभन्दा बढी जनसंख्या भएको तराई/मधेश र प्रस्तावित दोस्रो अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थललाई राजधानीसँग जोड्ने यो सडक देशकै लाइफलाइन हुनेछ र यसको विकासको मोडेल भावी नयाँ नेपाल निर्माणको मोडेल हुनेछ । त्यसैले सम्भव भएसम्म यस्तो आयोजना सरकारकै स्वामित्वमा र सञ्चालनमा समेत पूर्ण सरकारी नियन्त्रण हुनु आवश्यक छ ।
२. आयोजनाको भौतिक निर्माणको लागत ९८ अरबको पछिल्लो अनुमान छ (यसका अतिरिक्त निजी कम्पनी संलग्न गर्दा आइपर्ने सयौं अरबको सम्भाव्य वित्तीय खर्च सार्वजनिक जानकारीमा अझै आएको छैन) । जानकारीमा आएअनुसार सरकारले १५ अरब रुपैयाँ प्रत्यक्ष अनुदान दिँदैछ । यो सडकमा निजी कम्पनीले अपेक्षा गरेभन्दा सवारी परिमाण कम हुने देखिएकोले कम्पनीको आम्दानीमा हुने घाटा सरकारले व्यहोर्नु पर्ने शर्त छ । प्रारम्भिक अनुमान अनुसार यस्तो क्षतिपूर्तिको रकम वर्षको दशौं अरब सम्म हुन सक्ने छ । यसका अलावा भारत सरकारवाट प्राप्त ऋण सहयोगको रकम मध्ये ७५ अरब ३ प्रतिशतको सहुलियत व्याज दरमा निजी कम्पनीलाई ऋण दिने प्रावधान छ । यसरी आयोजनाको लागि १५ अरब अनुदान र ७५ अरब ऋण गरी कुल ९० अरब नेपाल सरकारले नै विदेशी कम्पनीलाई दिने शर्त छ । र वर्षेनी ट्राफिक ग्यारेन्टीको नाउँमा अरबौंको क्षतिपूति दिर्ने दायित्व सिर्जना गर्दैछ ।
३. पहिले हामी स्पष्ट हुनु पर्यो कि निजी क्षेत्रको संलग्नता किन चाहिएको हो ? आवश्यक लगानीको स्रोत जुटाउनको लागि निजी क्षेत्र चाहिएको भन्ने हो भने सरकारले नै सबै लगानी गर्दैछ । हाम्रो प्राविधिक क्षमता नभएर हो भन्ने हो भने यो आयोजना स्तरका निर्माण र संरचनाका धेरै काम हाम्रै इञ्जिनियर र निर्माण व्यवसायीहरुले देशभित्र र देशबाहिर समेत गरिरहेका छन् । एक हिसाबले यो आयोजना हाम्रै इञ्जिनियर र निर्माण कम्पनीलाई संलग्न गराई आन्तरिक क्षमता वृद्धि गर्ने अवसर पनि हो । यस सम्वन्धमा सरकारको नीतिगत अवधारणा के हो स्पष्ट हुनु जरुरी छ ।
४. मेरो अनौपचारिक जानकारीमा आएअनुसार नेपाली प्राविधिक र निर्माण व्यवसायीहरुबाटै आयोजनाको ९० प्रतिशत काम गर्न गराउन सम्भव छ । केही प्राविधिक जटील कामका लागि आवश्यक परेमा नेपाली कम्पनीको व्यवस्थापनमा नै विदेशी विज्ञ या कम्पनीलाई संलग्न गर्दा हुन्छ । यसरी नेपाल सरकारले नै नेपाली कम्पनीमार्फत गराउँदा आयोजनाको कूल खर्च ७० अरब मात्र हुने अनौपचारिक अनुमान छ । पीपीपी मोडेल अन्तर्गत विदेशी कम्पनीलाई संलग्न गर्दा सिर्जना हुने खरबौंको वित्तीय खर्च हामी आफैंले बनाउँदा आवश्यक पर्दैन । लगानीको स्रोतको हकमा वर्षको १५ अरबको दरले बजेट विनियोजन गर्दा ५ वर्षभित्र आयोजना सम्पन्न गर्न पर्याप्त हुन्छ । अर्थ मन्त्रालयले औपचारिक रुपमा नै यति बजेटको समस्या नभएको जनाएको जानकारीमा आईसकेको छ । त्यसैले सरकार आफैंले यो आयोजना कार्यान्वयन गर्न किन तदारुकता देखाएन भन्ने टड्कारो प्रश्न उठेको छ ।
५. यसरी सरकारले आफ्नै स्रोतबाट प्रचलित टेण्डर वा ईपिसी मोडेल अन्तर्गत गर्दा पीपीपी मोडेल भन्दा आयोजनाको लागत उल्लेख्य रुपमा घट्न गई यात्री तथा ढुवानीमा टोल महसुल लगाउनै नपर्ने हुन जान्छ । जव कि सम्झौताका शर्तअनुसार प्रति कार १,६००, बसको ३,१००, ट्रकको ४,६०० र मोटरसाइकलको ८०० को हाराहारीमा सडक प्रयोगकर्ताले निजगढवाट आउँदा सडक प्रयोग गरेवापत निजी कम्पनीलाई तिर्नु पर्नेछ । सरकारले आफै बनाउँदा नि:शुल्क हुन सक्ने यस्तो रणनीतिक सडकमा उच्च शुल्क लगाउँदा यसले अपेक्षित आर्थिक वृद्धि ल्याउँदैन । अझ यो उच्च शुल्क लगाउने कुरा राजधानी आउने–जाने मधेशका जनताका लागि ठूलो अन्याय हो ।
६. आयोजनाको सम्पूर्ण लगानी सरकारले अनुदान र ऋणको रुपमा व्यवस्था गरिदिनुपर्ने, जनताले संसारकै सवैभन्दा महंगो सडक महशुल तिर्नुपर्ने र ट्राफिक ग्यारेन्टीको रुपमा वर्षेनी अरबौंको दायित्व सरकारले लिने जस्तो अत्यन्तै नमिल्दो र राष्ट्रहित प्रतिकुलको शर्तहरुमा सरकार किन तयार भएको हो ? निजी कम्पनीसँग अन्तिम सम्झौता गर्नु अघि सम्बन्धित निकायहरु, राजनीतिक दलका प्रतिनिधिहरु, सम्बन्धित क्षेत्रका सांसदहरु, नेपाली निर्माण व्यवसायीहरु र प्राज्ञ/विज्ञसँग यहाँ उठाइएका वुँदाउपर तुरुन्त छलफल गर्न म नेपाल सरकारलाई आग्रह गर्दछु । अन्यथा सरकारले अहिलेको प्रक्रिया जस्ताको तस्तै अगाडि बढाएमा राष्ट्रिय गौरवको यो आयोजना कार्यान्वयनको सिलसिलामा अनपेक्षित स्तरको राजनैतिक, कूटनीतिक, कानुनी र व्यवस्थापकीय झमेला आइपर्ने जोखिम टड्कारो रुपमा देखिएको छ ।
७. नयाँ नेपालको विकासको उत्कृष्ट मोडेल बन्न सक्ने यो आयोजना छिटो भन्दा छिटो बनोस् र डिजाइन, वित्तीय स्रोत परिचालन, कार्यान्वयन र व्यवस्थापन सबै हिसाबले उत्कृष्ट र देश र जनताको हितमा होस् भन्ने हाम्रो चाहना हो । महाभूकम्पपछिको राष्ट्रिय नवनिर्माणको महाभियानमा अग्रसर हुन लागेको हाम्रो देशका लागि यो आयोजना ‘पहिलो गाँसमै ढुंगा’ भने जस्तो नहोस् भन्ने हाम्रो विशेष चिन्ता हो । सबैले समयमा नै विशेष सजगता अपनाऔं !
डा. बाबुराम भट्टराई
२०७२ साउन १३
नेपाल वायुसेवा निगमलाई १४८ जना कर्मचारीको आबस्यकता
नेपाल वायुसेवा निगमले साहायकदेखि अधिकृतसम्मका १४८ जना कर्मचारीको पदपूर्तीका लागि बिज्ञापन आह्वान गरेको छ ।साउन १४ गते प्रकाशित गरेको विज्ञापनमा २१ दिनभित्र आवेदन पेश गरिसक्नुपर्ने बताएकोछ । निगमले सबैभन्दा धेरै सहायक पदका लागि ५६ कर्मचारीको आवश्यकता माग गरेको छ । साथै निगमले अधिकृत २४ जना वरिष्ठ साहयक १८ जना, साहयक ४ जना, लेखा अधिकृत २३ जना, वरिष्ठ लेखा सहायक ६ जना, तथा लेखा सहायक २१ जना माग गरेको छ ।
Thursday, July 30, 2015
कास्कीको पहिरोमा ३० को मृतु र २३ अझै बेपत्ता
पोखरा, १४ साउन । गएरातिको भीषण वर्षासँगै आएको पहिरोले घर पुरेर कास्कीको भदौरे तमागी र लुम्ले गाविसमा गरी अहिलेसम्म ३० जनाको ज्यान गएको छ । पहिरोमा अझै २३ जना बेपत्ता भएका छन्। कास्कीका डीएसपी केदार रजौरेका अनुसार धिकरपोखरीमा २ , भदौरेतामागिमा ५ र लुम्लेमा २३ गरी ३० जनाको मृत्यु भएको छ। गएराति १ बजे भीषण वर्षासँगै गाउँमाथि रहेको खानेपानीको ट्याङ्की फुटी पहिरो गएको थियो।
एक महिलाको बैंक खातामा बिल गेट्सको भन्दा पनि १९ गुणा बढी रकम जम्मा भएको पाएपछि चकित
कानपुर, श्रावण १४ । भारतीय एक महिलाको बैंक खातामा अचानक ९५७ खर्ब रुपैयाँभन्दा बढी रकम जम्मा भएको छ ।
कानपुरकी उर्मिला यादव न कुनै उद्योगपति हुन्, न उनी भारतको सम्पन्नशाली परिवारकै सदस्य हुन् । यत्रो रकम उनको बैंकको खातामा अचानक कसरी जम्मा भयो ? चासो उत्पन्न हुनु स्वाभाविक हो ।
उर्मिला स्वयं आफ्नो खातामा यत्रो रकम जम्मा भएको थाहा पाउँदा चकित भईन् । घरासयी काम गर्ने उनले स्टेट बैंक अफ इन्डियामा एउटा खाता खोलेकी थिइन् । मेहनत, मजदुरीबाट गुजारा चलाएर बचत हुने सानो रकम बैंकमा जम्मा गर्ने र खाँचो परेको समयमा सोही रकमले गर्जो टार्ने उनको योजना थियो ।
उनले केन्द्र सरकारको जन–धन योजना अन्तर्गन कुल दुई हजार रुपैयाँबाट सो बैंकमा खाता खोलेकी थिइन् । तर गत शुक्रबार उनी बैंकमा आफ्नो ब्यालेन्स परीक्षण गर्दा चकित भइन् । उनको खातामा ९,५७,११,६९,८६,४७,१३० रुपैयाँ १४ पैसा ब्यालेन्स देखियो । उनको यो ब्यालेन्स विश्वकै सर्वाधिक धनी व्यक्ति बिल गेट्सको तुलनामा करिब १९ गुणा बढी हो ।
यत्रो रकम आफ्नो खातामा जम्मा भएपछि उनले बैंकका प्रवन्धकसँग यसबारे सम्पर्क गरिन् । छानविनपछि बैंकका कर्मचारीले भूलवस उनको खातामा सो रकम चढाइएको भन्दै गल्ती स्वीकार गरे । अन्ततः उनको खाता फेरि उही दुई हजार रुपैयाँको ब्यालेन्समा सीमित भयो । (एजेन्सी)
कानपुरकी उर्मिला यादव न कुनै उद्योगपति हुन्, न उनी भारतको सम्पन्नशाली परिवारकै सदस्य हुन् । यत्रो रकम उनको बैंकको खातामा अचानक कसरी जम्मा भयो ? चासो उत्पन्न हुनु स्वाभाविक हो ।
उर्मिला स्वयं आफ्नो खातामा यत्रो रकम जम्मा भएको थाहा पाउँदा चकित भईन् । घरासयी काम गर्ने उनले स्टेट बैंक अफ इन्डियामा एउटा खाता खोलेकी थिइन् । मेहनत, मजदुरीबाट गुजारा चलाएर बचत हुने सानो रकम बैंकमा जम्मा गर्ने र खाँचो परेको समयमा सोही रकमले गर्जो टार्ने उनको योजना थियो ।
उनले केन्द्र सरकारको जन–धन योजना अन्तर्गन कुल दुई हजार रुपैयाँबाट सो बैंकमा खाता खोलेकी थिइन् । तर गत शुक्रबार उनी बैंकमा आफ्नो ब्यालेन्स परीक्षण गर्दा चकित भइन् । उनको खातामा ९,५७,११,६९,८६,४७,१३० रुपैयाँ १४ पैसा ब्यालेन्स देखियो । उनको यो ब्यालेन्स विश्वकै सर्वाधिक धनी व्यक्ति बिल गेट्सको तुलनामा करिब १९ गुणा बढी हो ।
यत्रो रकम आफ्नो खातामा जम्मा भएपछि उनले बैंकका प्रवन्धकसँग यसबारे सम्पर्क गरिन् । छानविनपछि बैंकका कर्मचारीले भूलवस उनको खातामा सो रकम चढाइएको भन्दै गल्ती स्वीकार गरे । अन्ततः उनको खाता फेरि उही दुई हजार रुपैयाँको ब्यालेन्समा सीमित भयो । (एजेन्सी)
Wednesday, July 29, 2015
नवलरासीको गैंडाकोट जयश्री खोलाको ३२ मिटर लामो फलामे पुल भाँच्चिएपछि यात्रुहरुको बिचल्ली
गैंडाकोट, श्रावण १२ - पूर्वपश्चिम राजमार्गअन्र्तगत नवलरासीको गैंडाकोट ७ र ९ वडा जोड्ने जयश्री खोलाको ३२ मिटर लामो फलामे पुल (आइरन ट्रस ब्रिज) भाँच्चिएपछि यात्रुहरुको सडकको बास भएको छ । कयौ यात्रुहरु सोमबार राति पुल भाँचिय देखि गाडीमै बसि रहेला छन् । नजिकमा पसल र होटल नहुँदा अहिलेसम्म पानी पिएर बसेरहेका छन् । पूर्व पश्चिम हिंडेका सयौं सवारी साधन पुल वारिपारी रोकिएकाले यात्रु समस्यामा परेका छन् । यात्रुहरु भोकभोकै छन् ।
भाँच्चिएको पुलबाट सामान्य रुपमा हिंडेर आवतजावत गर्न दिइएको छ । बिरामी तथा असक्तलाई नेपाल र सशस्त्र प्रहरीले उद्दार गरेर वारिपारी पुर्याइरहेका छन् ।
पुल भाँच्चिएको ठाउँमा हेर्न आउनेको भीड लागेको छ । अहिले ड्राइभर्सन निर्माणको काम जारी छ । पानी नपरे साँझसम्म डाइभर्सन निर्माण गरी यातायात सुचारु गर्न सकिने पश्चिमाञ्चल क्षेत्रिय सडक निर्देशनालयका प्रमुख उत्तमलाल प्रधानले बताए ।
उनका अनुसार लोड धान्न नसक्दा पुल भाँच्चिएको हो । महिला तथा वालवालिकालाई बढी समस्या भएको छ । महिला यात्रुले शौचालयको समस्या भएको बताए ।
गैंडाकोट–नारायणगढ सडकखण्ड सवारीसाधनले भरिएको छ । खोलामा होमपाईप राखेर डाईभर्सन निर्माण गरिएको डिभिजन सडक कार्यालय बुटवलका प्रमुख दीपक भट्टराईले बताए । यो सडकबाट दैनिक १ हजार २ सय भन्दा बढी सवारीसाधन आवत जावत गर्ने गरेका छन् । श्रोत :अनलाइन समाचार
भाँच्चिएको पुलबाट सामान्य रुपमा हिंडेर आवतजावत गर्न दिइएको छ । बिरामी तथा असक्तलाई नेपाल र सशस्त्र प्रहरीले उद्दार गरेर वारिपारी पुर्याइरहेका छन् ।
पुल भाँच्चिएको ठाउँमा हेर्न आउनेको भीड लागेको छ । अहिले ड्राइभर्सन निर्माणको काम जारी छ । पानी नपरे साँझसम्म डाइभर्सन निर्माण गरी यातायात सुचारु गर्न सकिने पश्चिमाञ्चल क्षेत्रिय सडक निर्देशनालयका प्रमुख उत्तमलाल प्रधानले बताए ।
उनका अनुसार लोड धान्न नसक्दा पुल भाँच्चिएको हो । महिला तथा वालवालिकालाई बढी समस्या भएको छ । महिला यात्रुले शौचालयको समस्या भएको बताए ।
गैंडाकोट–नारायणगढ सडकखण्ड सवारीसाधनले भरिएको छ । खोलामा होमपाईप राखेर डाईभर्सन निर्माण गरिएको डिभिजन सडक कार्यालय बुटवलका प्रमुख दीपक भट्टराईले बताए । यो सडकबाट दैनिक १ हजार २ सय भन्दा बढी सवारीसाधन आवत जावत गर्ने गरेका छन् । श्रोत :अनलाइन समाचार
Tuesday, July 28, 2015
डिभी पीआर भएको सशस्त्र प्रहरी बलका डिआइजी दुर्गा कुँवरले
सशस्त्र प्रहरी बलका डिआइजी दुर्गा कुँवरले राजीनामा दिएका छन्। उनले सोमबार सशस्त्र प्रहरी महानिरीक्षक कोषराज वन्त सामु राजीनामा बुझाएका हुन्।
वन्तले उनको राजीनामा गृह मन्त्रालयमा आज पठाएका छन्। डिआइजीको राजीनामा गृहमन्त्रीले स्वीकृत गर्ने प्रहरी नियमावलीमा उल्लेख छ। सशस्त्र प्रहरीको नयाँ नियमावली आए लगत्तै कुँवरले राजीनामा दिएको सशस्त्र प्रहरी उच्च स्रोतले सेतोपाटीलाई जानकारी दिएको हो। उनीसँग अमेरिकाकाे डिभी पीअार रहेकाे स्राेतले जनाएकाे छ ।
यद्यपी संयुक्त राष्ट्र संघमा उच्च तहको जागिर पाएका कारण कुबँरले राजीनामा दिएको उनी निकट स्रोतले जनाएको छ। सशस्त्र प्रहरीले साउन मसान्तभित्र डिभी पिआर लिएको भए जानकारी गराउन उर्दी जारी गरेको छ। उसले ‘कि डिभी पीआर छाड्न कि जागिर छाड्ने’ गरी नयाँ नियमावली पहिलो पटक ल्याएको हो।
२०४९ साल नेपाल प्रहरीमा प्रहरी निरीक्षकमा प्रवेश गरेका कुँवर सशस्त्र द्धन्द्धकालमा सशस्त्र प्रहरी बल गठन भएपछि डिएसपी त्यहाँ गएका थिए। उनी निकै असल प्रहरी अधिकारीमा गनिन्छन्। गत वैशाख १२ गते भूकम्प गएपछि उनले राजधानीमा दिनरात खटेर काम गरेका थिए। उनी डिआइजी भएपछि सशस्त्र प्रहरी महानिरीक्षक वन्तले उनीमाथि नियतवस दुख दिदैँ आएको स्रोतले जनाएको छ ।
मंगलबार उनले अवकाश पाउन लागेका मुख्यसचिव लीलामणि पौडेल र सेनापति गौरव शमशेरराणावीच भेट गरेका छन्। श्रोत : अनलाईन खबर
वन्तले उनको राजीनामा गृह मन्त्रालयमा आज पठाएका छन्। डिआइजीको राजीनामा गृहमन्त्रीले स्वीकृत गर्ने प्रहरी नियमावलीमा उल्लेख छ। सशस्त्र प्रहरीको नयाँ नियमावली आए लगत्तै कुँवरले राजीनामा दिएको सशस्त्र प्रहरी उच्च स्रोतले सेतोपाटीलाई जानकारी दिएको हो। उनीसँग अमेरिकाकाे डिभी पीअार रहेकाे स्राेतले जनाएकाे छ ।
यद्यपी संयुक्त राष्ट्र संघमा उच्च तहको जागिर पाएका कारण कुबँरले राजीनामा दिएको उनी निकट स्रोतले जनाएको छ। सशस्त्र प्रहरीले साउन मसान्तभित्र डिभी पिआर लिएको भए जानकारी गराउन उर्दी जारी गरेको छ। उसले ‘कि डिभी पीआर छाड्न कि जागिर छाड्ने’ गरी नयाँ नियमावली पहिलो पटक ल्याएको हो।
२०४९ साल नेपाल प्रहरीमा प्रहरी निरीक्षकमा प्रवेश गरेका कुँवर सशस्त्र द्धन्द्धकालमा सशस्त्र प्रहरी बल गठन भएपछि डिएसपी त्यहाँ गएका थिए। उनी निकै असल प्रहरी अधिकारीमा गनिन्छन्। गत वैशाख १२ गते भूकम्प गएपछि उनले राजधानीमा दिनरात खटेर काम गरेका थिए। उनी डिआइजी भएपछि सशस्त्र प्रहरी महानिरीक्षक वन्तले उनीमाथि नियतवस दुख दिदैँ आएको स्रोतले जनाएको छ ।
मंगलबार उनले अवकाश पाउन लागेका मुख्यसचिव लीलामणि पौडेल र सेनापति गौरव शमशेरराणावीच भेट गरेका छन्। श्रोत : अनलाईन खबर
क्यामराको फ्ल्यास लाइटले बालकको आँखाको ज्योति लियो
१२ साउन - अनुहार नजिकै क्यामरा लगेर फोटो खिचिदिँदा एक बालकले सधैंको लागि संसार हेर्न नसक्ने भएका छन् । क्यामराको कडा फ्ल्यास लाइटको कारण बालकको आँखाको ज्योती गुमेको हो ।
घटना चीनको हो । न्वारान नगरिएका ती बालकको अभिभावकका एक साथीले फोटो खिच्दा क्यामराको फ्ल्यास लाइट बन्द गर्न बिर्सिएको कारण आँखाको ज्योति गुमेको समाचारमा बताइएको छ ।
घटना चीनको हो । न्वारान नगरिएका ती बालकको अभिभावकका एक साथीले फोटो खिच्दा क्यामराको फ्ल्यास लाइट बन्द गर्न बिर्सिएको कारण आँखाको ज्योति गुमेको समाचारमा बताइएको छ ।
Subscribe to:
Posts (Atom)